Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.
Aby tak się stało trzeba zapewnić odpowiednią ilość lekarek, nauczycielek, pielęgniarek, pracownic społecznych zajmujących się doradztwem w zakresie odpowiedniego wychowywania dzieci i załatwiania innych spraw. Kobieta nauczając musi przestrzegać warunków Islamu dotyczących kontaktów z mężczyznami. Na zdobywanie tego rodzaju wiedzy musi uzyskać pozwolenie męża, gdyż wymaga to od niej poświęcenia części czasu przeznaczonego na życie rodzinne. Muzułmanka nie powinna studiować, jeśli jej intencją jest ucieczka od obowiązków domowych i wychowywania dzieci . 8.3. PRACA Teoria społeczna Islamu mówi o konieczności zapewnienia kobiecie utrzymania przez całe życie. W pierwszej kolejności obowiązek ten spoczywa na mężu, ojcu, bracie albo innym bliskim. Natomiast, jeśli sytuacja finansowa osób utrzymujących kobietę jest zła lub kobieta nie ma nikogo mogącego ją utrzymywać to należy jej zapewnić byt z pieniędzy pochodzących od rządu Islamskiego - z tak zwanego skarbca muzułmanów (dosł. domu finansów muzułmanów -bajt mal al- muslimin). Przemawiają za tym słowa Qur’anu oraz hadisy Proroka świadczące o obowiązku takiego postępowania. Tak więc prawem kobiety jest mieć zapewnione utrzymanie od urodzenia, aż do śmierci. Prorok powiedział: „Allahu! Bardzo przestrzegam przed marnotrawieniem (zgubieniem) prawa dwóch słabych - sieroty i kobiety” . Wyjaśnię, że zabroniona jest praca polegająca na długotrwałych kontaktach z obcymi mężczyznami, bardzo ciężkie zajęcia fizyczne i wyczerpujące psychicznie . Niektóre kobiety z początku Islamu pracowały zarobkowo w handlu, jako opiekunki do dzieci, płatne mamki, a także na roli, jako pasterki, pomoce domowe oraz pielęgniarki. Na ten temat istnieje wiele hadisów Proroka wymienionych przez al-Buchariego i Muslima . Jeszcze w dawnych czasach dyskutowano o sprawie pracy kobiet. Ibn Abdin w Haszyjat ala ad-Dur al-Muchtar napisał: „Nie można wysyłać kobiety na służbę czy w innym charakterze, jeśli istnieje możliwość pozostawania sam na sam z właścicielem - to jest zabronione w religii. Dlatego można ją wysłać by uczyła się krawiectwa lub haftowania” . Asz-Szafi'i chociaż żył w czasach panowania systemu islamskiego, powiedział, że jeśli mężczyzna nie może utrzymać żony to niech pozwoli jej pracować. Taka też jest opinia Abu Hanify . Jak z tego wynika kobieta posiada różnorodne możliwości pracy zarobkowej, lecz musi przestrzegać zasad moralnych określonych przez Islam. Należy wyjaśnić kwestię pracy kobiet w społeczeństwie, w którym nie obowiązuje islamski system społeczny zapewniający im utrzymanie. Obecnie nie wszystkie kraje muzułmańskie dają kobietom takie gwarancje, chociaż w świadomości większości muzułmanów istnieje przekonanie, że kobieta nie powinna pracować, a zostać panią ogniska domowego. Znaczny wpływ na tę kwestię mają problemy ekonomiczne. Skoro skarb państwa nie zapewnia kobiecie niezbędnego utrzymania, a mąż lub inny opiekun nie zarabia wystarczająco dużo, to zaczyna ona pracować i pomagać w wydatkach domowych. Islam w zasadzie nie jest przeciwny pracy kobiety pragnącej pomagać rodzinie. Nawet za czasów panowania systemu Islamskiego kobieta, która nie chciała brać pieniędzy ze skarbca muzułmanów (bajt mal al-muslimin), lub jałmużny od obcych, mogła pracować, jeśli spełniała warunki kontaktów z obcymi mężczyznami. Zdarzyło się za życia Proroka, że żona Abd Allah Ibn Masuda zajmowała się rzemiosłem i sprzedawała swoje wyroby. Spytała Proroka czy może utrzymywać swoją rodzinę. Prorok zachęcił ją do tego . Kobieta w społeczności islamskiej zawsze mogła i może pracować zarobkowo. Na podstawie wielu hadisów można wywnioskować, że jeśli taka była jej wola to pracowała nawet wtedy, gdy nie wymagała tego sytuacja życiowa. Prorok, kiedy pewien człowiek chciał zabronić kobiecie po rozwodzie pracować tak powiedział: „Ależ zbieraj swoje daktyle, przecież mogłabyś dać jałmużnę lub czyniłabyś jakieś dobro.” Oznacza to, że kobieta wychodząc z domu do pracy nie musi udawać się tam wyłącznie z konieczności. Jednak istnieje pewna grupa uczonych twierdząca, że kobieta może pracować poza domem wyłącznie z konieczności