Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.
Chi lijskie mistrzostwa to przede wszystkim zasługa prezesa piłkarskiej federacji tego kraju, finansisty Carlosa Dittborna. Zdołał on zgromadzić wystarczając kapitał na organizację imprezy oraz przekonał delegatów FIFA o gotowości swe go kraju do sprawnego przeprowadzenia finałów. Mimo trzęsienia ziemi jaki nawiedziło Chile -jak na ironię w dniu święta narodowego 21 maja 1960 - Chi lijczycy podtrzymywali gotowość do organizacji mistrzostw. W styczniu 1962, Kongresie FIFA w Santiago, dokonano losowania grup turnieju finałowego ora; Drużyna Brazylii przed meczem finałowym z Czechosłowacją, stoją od lewej: Djalnia Santos, Zito, Gilmar, ZoJ mo, Nilton Santos oraz Mauro; klęczą od lewej wjasnych koszulkach: Garrincha, Didi, Vava, Amarildo, Zagalol II MISTRZOSTWA ŚWIATA 1962 CHILE 63 podjęto decyzję o zakazie reprezentowania barw dwóch różnych krajów przez jednego piłkarza (np. po zmianie obywatelstwa). Kilka tygodni przed rozpoczęciem turnieju zmarł nagle na atak serca twórca chilijskich mistrzostw - Dittborn. Do eliminacji zgłoszono 56 reprezentacji narodowych, do rywalizacji przystąpiło 51. Nie obyło się bez baraży, a w nich Czechosłowacja wyeliminowała Szkocję, Szwajcaria wicemistrzów z 1958 - Szwecję, a Bułgaria trzeci zespół tamtych mistrzostw - Francję. Polacy odpadli podwumeczu z Jugosławią (1:2, 1:1). Faworytów mistrzostw upatrywano w obrońcach tytułu - Brazylijczykach oraz zespołach narodowych Hiszpanii, Włoch, Anglii i ZSRR (mistrz Europy). Pojedynki grupowe turnieju finałowego przebiegały pod znakiem brutalnej gry większości ekip. Już 30 maja podczas inauguracji na Estadio Nacional w Santiago Szwajcarzy, mimo prowadzenia, przegrali z nieprzebierającymi w środkach Chilijczykami 3:1. W pojedynku pomiędzy ZSRR a Jugosławią złamano nogę Eduardowi Dubinskiemu (pełnej sprawności nie odzyskał już do końca swojej kariery), a w meczu pomiędzy Urugwajem i Jugosławią sędzia usunął z boiska pojednym zawodniku z obu stron. Z całkiem innej strony zaprezentowała się publiczności Kolumbia - w meczu z ZSRR przegrywali już 4:1, lecz od 68 minuty, po bramce Marcosa Colla, ruszyła latynoska nawałnica, doprowadzając do wyniku 4:4. Rezultat meczu nazwano triumfem ducha futbolu, jednak duża w tym była „zasługa" słynnego bramkarza Lwa Jaszina, który tego dnia nie wykazał się najlepszą dyspozycją. Polowanie na kości miało też miejsce w konfrontacji RFN--Włochy (0:0), a w meczu tych drugich z Chilijczykami bijatyka rozpoczęła się już w tunelu przed wyjściem zawodników na murawę. Angielski sędzia ułatwił gospodarzom zadanie usuwając z boiska dwóch Włochów. Niespodziewanie zakończył się mecz w Vina del Mar pomiędzy Czechosłowacją i Hiszpanią. Prowadzeni przez sławnego Helenio Herrerę Hiszpanie nie kryli apetytów na mistrzowski tytuł. Świetnie zorganizowani w defensywie rywale wybili ich jednak z uderzenia, a dziesięć minut przed końcem spotkania zdobyli zwycięską bramkę. Czechosłowacja z Brazylią zagrała na remis. Kontuzji doznał Pele i nie zagrał już do końca turnieju. Hiszpanie z trudem wygrali z Meksykiem, z którym zapewne celowo przegrała Czechosłowacja (w ćwierćfinale nie chciała wpaść na Anglików). Dramatyczny mecz z Brazylią stoczyli Hiszpanie. Nie mając nic do stracenia, Herrera „przemeblował" skład i do 71 minuty Hiszpanie utrzymywali prowadzenie. Bramka Amarildo pozbawiła ich jednak nadziei na na dalszą grę w finałach. Korzystnie zaprezentowali się Węgrzy i Anglicy - po czystej, technicznej grze wygrali ci pierwsi. W ćwierćfinałach znalazły się tylko dwie drużyny południowoamerykańskie. Brazylia po widowiskowej grze pokonała Anglię, a bohaterem dnia był Garrincha, który mijał angielskich obrońców niczym tyczki, zdobył dwie piękne bramki i nawet niewykorzystany karny nie obniżył jego not w tym spotkaniu. W meczu gospodarzy z ZSRR Lionel Sanchez ośmieszył Jaszina skutecznie wykonując rzut wolny z 25 metrów. Kiedy Igor Czislenko doprowadził do remisu, odżyły nadzieje rosyjskich kibiców na korzystny wynik. Już jednak minutę później, po strzale Eladio Rojasa, tym razem z 35 metrów (!) - Jaszin ponownie wyciągał piłkę z siatki. Awans Chile był prawdziwą sensacją. Gracze RFN, w pojedynku z Jugosławią, pilnowali znakomitego Dra-goslava Śekularaca, ale Plewi po golu Petara Radakovića zrewanżowali się im za porażki w ćwierćfinałach 1954 i 1958. Czechosłowacy mimo defensywnej gry wyeliminowali Węgrów, głównie za sprawą wspaniale dysponowanego bramkarza Viliama Schrojfa. W półfinałach Czechosłowacja poradziła sobie z Jugosłowianami, kontrolując grę po zdobyciu bramki oraz zmieniając radykalnie jej rytm po utracie gola, co zaowocowało kolejnymi bramkami. Drużyna Rudolfa Yytlaćila w finale! Tego nikt Turniej mistrzowski trwał 19 dni, wystąpiło w nim 249 zawodników, którzy strzelili łącznie 89 bramek; dochód z imprezy oszacowano na ok. 3,85 min dolarów HISTORIA MISTRZOSTW ŚWIATA 1930-1991 się nie spodziewał. Mistrzom świata brutalną walkę wydali gospodarze imprez). Peruwiański sędzia japońskiego pochodzenia, Maldonado Yamasaki, usunął z boiska Chilijczyka Honorino Lande oraz sławnego Garrinchę, co nie przeszkodziło! temu ostatniemu zagrać w finale. Wcześniej Cjarincha strzelił gospodarzom dwie bramki, przypieczętowując awans canarinhos do decydującej rozgrywki. W meczu o trzecie miejsce nieskuteczni Jugosłowianie przegrali, po bramcł Rojasa, z Chilijczykami, a w wielkim finale, po przeciętnym widowisku, Brazl lijczycy pokonali rewelację mistrzostw - reprezentację Czechosłowacji. GRUPY ELIMINACYJNE TURNIEJU FINAŁOWEGO GRUPA A Urugwaj Kolumbia Jugosławia ZSRR GRUPAB Chile Szwajcaria RFN Włochy GRUPAC Brazylia Meksyk Czechosłowacja Hiszpania GRUPAD Argentyna Bułgaria Anglia Węgry GRUPA A URUGWAJ-KOLUMBIA 2:1 (0:1) 30 moja, Arica, Estadio Carlos Dittboi BRAMKI: Urugwaj - 57' Cubilla, 74' Sasia; Kolumbia - 19' Zuluaga (karny) SKŁAD DRUŻYN: Urugwaj - Sosa, Trochę, Goncalvez, Mendez, E.W. Ahare; E