Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.
Nie należy podawać dzieciom poniżi 5 roku życia. Lek może powodować odczyny skórne i działać hepatotoksyci nie (konieczne jest zatem okresowe badanie aktywności aminotransferaz, fc sfatazy zasadowej oraz stężenia bilirubiny). Dzieciom podaje się w dawc 1 mg/kg mc/d w 2-3 dawkach podzielonych. Lek można stopniowo zwięk szać o 0,5 mg do 3-5-6 mg/kg mc. Okres stosowania od 2 do 3-4 tygodni Kurację można powtarzać przy dobrej tolerancji 2-3 razy rocznie (Delwaide 1987; Basmajian, Suber, 1973; Michałowicz i wsp., 1980; Podlewski, Chwali- bogowska-Podlewska, 1989). Fenąuil wpływa hamująco na interneurany rdzenia kręgowego. Łączy w sobie właściwości obniżające napięcie mięśni szkieletowych, działanie uspokajające i przeciwdrgawkowe. Odpowiednikami zagranicznymi są Gamaąuil, Alutan, Gamadorm, Diaflexol, Tergiflex. Są to preparaty złożone, zawierające oprócz fenprobamatu kwas askorbinowy, fenobarbital, fosforan kodeiny, kwas acetylosalicylowy i inne. Preparaty te z uwagi na swoje składniki nie zawsze mogą być stosowane u dzieci. Fenąuil produkowany jest w Polsce w postaci drażetek zawierających 200 mg fenprobamatu, 150 mg piramidonu, 50 mg witaminy C, 10 mg kofeiny. Działa przeciwgorączkowo, przeciwzapal-nie i przeciwbólowo, a także uspokajająco. Stosowany jest u dzieci w dawce 1-2-3 drażetek dziennie po jedzeniu. Lek stosowany jest z dobrym skutkiem w zespołach mózgowego porażenia dziecięcego, w zespołach pozapira-midowych z ruchami mimowolnymi, min. w dystonii torsyjnej, w kręczu szyjnym, w niedowładach kurczowych i porażeniach kończyn na tle uszkodzenia pourazowego i pozapalnego, w zespołach metabolicznych, demielini-zacyjnych. Rzadko pojawiają się objawy nietolerancji ze strony przewodu pokarmowego, zaburzenia równowagi, senność. Objawy te są przeważnie przejściowe i nie wymagają przerywania kuracji. Niektóre firmy produkują ten preparat w postaci czopków, co jest szczególnie korzystne w praktyce pediatrycznej (Podlewski, Chwalibogowska-Podlewska, 1989). Methocarbamol zmniejsza napięcie mięśniowe przez działanie o-środkowe z punktem zaczepienia farmakologicznego w rdzeniu kręgowym. Blokuje interneurony w rdzeniu, hamuje wielosynaptyczne odruchy, nie wpływając na płytki nerwowo-mięśniowe. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając po godzinie maksymalne stężenie we krwi; dlatego zaleca się, aby podawać go godzinę przed planowanym zabiegiem rehabilitacyjnym. W 90% wydala się z moczem w postaci niezmienionej, reszta natomiast wydala się w postaci metabolitów. Lek jest dobrze tolerowany przez dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym oraz w innych zespołach neurologicznych przebiegających ze wzmożonym napięciem mięśniowym. Dawkę 500-2000 mg dziennie stosuje się przez 4-8 tygodni. Dzieciom zaleca się podawanie do 60 mg/kg mc. dziennie w 3-4 dawkach podzielonych. Spośród objawów ubocznych, rzadko zresztą spotykanych na początku kuracji, wymienia się bóle i zawroty głowy, nud-ności, wymioty i inne objawy ze strony przewodu pokarmowego. Odpowiednikami tego leku produkowanymi przez firmy zagraniczne, są: Neuraxin, Mylaxene, Robaxin, Delaxin, Lumbirelax, Parabaxin, Robamol, Traumacut. Działają one podobnie - miorelaksacyjnie i uspokajająco (Ignatowicz i wsp., 1974; Podlewski, Chwalibogowska-Podlewska, 1989). Tolperisone - jest to chlorowodorek 2,4-dwumetylo-3-piperydyno-374 propiofenanu, którego miorelaksacyjne działanie uwarunkowane jest hamowaniem odruchów polisynaptycznych. Syntetycznym preparatem o podobnej budowie - często stosowanym zarówno u dzieci, jak i u dorosłych - jest Mydocalm. Działa ośrodkowo na układ siatkowaty i podwzgórze. Ma zastosowanie w mózgowym porażeniu dziecięcym, w chorobach naczyniowych mózgu i rdzenia, w stwardnieniu rozsianym, w zespołach pourazowych pozapira-midowych, w zespołach niedokrwiennych mózgu i kończyn. Lek ten oprócz działania miorelaksacyjnego rozszerza naczynia obwodowe i poprawia ukrwie-nie kończyn. Preparat należy podawać przez 2-4 tygodnie, powtarzając kurację w ciągu roku kilka razy. Dawka dla dzieci w 1-6 roku życia wynosi 5-10 mg/kg mc. dziennie, u dzieci starszych 2-4 mg/kg mc. w kilku dawkach dziennie. Po uzyskaniu rezultatu terapeutycznego dawkę leku zmniejsza się, podając dawkę podtrzymującą przez kilka tygodni. Preparat jest mało toksyczny; bardzo rzadko obserwowano objawy niepożądane w postaci pieczenia oczu, wysychania błon śluzowych, bólów i zawrotów głowy (Domżał, 1975; Podlewski, Chwalibogowska-Podlewska, 1989). Prydynol (Polmesilat, Pridinol) wykazuje silne działanie parasympa-tykolityczne i spazmolityczne. Wpływa depresyjnie na układ pozapiramido-wy, stąd dobre rezultaty obserwuje się w likwidacji ruchów mimowolnych. Często stosowany jest w zespołach parkinsonowskich, w postaciach pozapira-midowych mózgowego porażenia dziecięcego, w drżeniu samoistnym, w dy-stonii torsyjnej, w zespołach mioklonicznych, choreatetotycznych. Lek znalazł zastosowanie w zespołach pourazowych, w kręczu szyjnym, w przykurczach mięśni pochodzenia obwodowego, w kurczach pochodzenia naczyniowego, w zespołach neurologicznych towarzyszących schorzeniom reumatologicznym. Dawka leku wynosi 2,5-5 mg dziennie w kilku dawkach podzielonych, w czasie posiłków. Kuracje kilkutygodniowe można powtarzać w ciągu roku. Lek nie kumuluje się