Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.
Solarić (1781-1821), zaś po nim S. Novaković wydał pracę Srpska bibliografija za novijuknjiźevnost 1741-1867(Beograd 1869). W Kroacji I. Kukuljević-Sakcinski opracował zestawienie Bibliografija hrvatska, obejmujące 1. 1483-1860 (T. 1: Tiskane knjige + dodatek, Zagreb 1860-1863). Bibliogr. Słowenii za 1. 1550-1900 opracował F. Simonić pt. Slovenska bibliografija (Ljubljana 1903-1905). Jej kontynuacją jest praca J. Ślebingera Slouenska bibliografija za 1. 1907-1912 i 1929 (Ljubljana 1913, 1930). Autorami pracy Bibliografije knjiga i periodicnih izdanja śtampanih u Hercegovini (Mostar 1958) są: L. Śtitić i U. Dizdar. J. Badalić opracował Jugoslavica usque ad annum MDC (Baden-Baden 1959). Bieżącą bibliogr. ogólnopaństwową zaczęto wydawać w 1945. Do 1949 ukazywała się jako rocznik „Jugoslovenska Bibliografija", wyd. przez Dyrekcję Informacji (Direkcije za Informacije Vlade FNRJ). Od 1950 Instytut Bibliograficzny (Bibliografski Institut FNRJ) w Belgradzie, utworzony w 1948, przystąpił do publikacji „Bibliografija Jugoslavija" obejmującej: dwutygodnik „Bibliografija Jugoslavija. Knjige, brosure i muzikalje"; bibliogr. zawartości czasop. „Ćlanci Knjiźe-vni Prilozi u Ćasopisima", dzielącą się od 1952 na serie A, B, C i ukazującą się miesięcznie; bibliogr. czasop. „Spisak Ćasopisa i Novina Śtampanih na Teritoriji FNRJ" wychodzącą pięć razy do roku. Nadto Instytut wydał bibliogr. bibliografii: Bibliografija jugoslovenskih bibliografija 1945-1955 (Beograd 1958). Równocześnie bibl. narodowe poszczególnych republik opracowują bibliogr. swoich krajów. Biblioteka Uniwersytecka w Zagrzebiu wydaje roczniki: od 1945 „Bibliografija Knjiga Tiskanih z NR Hrvatskoj" i oj 1941 „Bibliografija Rasprava, Ćlanka i Knjiżevnih Radova u Ćasopisima NR Hnratske"; Biblioteka Uniwersytecka w Lublanie od 1945 publikuje rocznik „Slovenska Bibliografija". Biblioteka Narodowa w Belgradzie wydała Srpska bibliografija XVIII v. (Beograd 1964) opracowana przez G. Mihajlovicia. Biblioteka Narodowa w Sarajewie opracowała Bosansko-hercegovalka bibliografija knjiga i brohra 1945 do 1951 (Sarajevo 1953). W opracowaniu D. Pejanović ukazała się bibliogr. wydawnictw Bośni i Hercegowiny pt. Bibliografija Itampe Bosne i Herce-govine 1850-1941 ( wyd. 2 Sarajevo 1961). W Macedonii, nakładem Biblioteki Narodowej, ukazała się Makedonska bibliografija. Od oslobodovanjeto do hrajot na 1949 w opracowaniu N. Petrovy (t. 1-2, Skopje 1951). D. Vuksa: Aims and organization of doc in Yugoslauitt. 1955. — Deset godina Bibliografskog Instituta FNRy. 1948-1958. 1958. — R. Unger: Die nationale Allgemeinbibliogr. in der S.F.R. Jugo-slavien. „Zentralbl. f. Bibliothekswesen" 1965 H. 9. Biblioteki. Różnorodność kultur, wyznań, języka i alfabetu, a także warunki politycznej, zaważyły w dużym stopniu na rozwoju bibl. Średniowieczne bibl. klasztorne w Serbii i Macedonii, podległe wpływom bizantyńskim, przechowywały zabytki głagolickie (*Głagolica). W Kroacji i Słowenii bibl. klasztorne benedyktynów, cystersów, franciszkanów i dominikanów były ośrodkami kultury łac. W okresie Odrodzenia duży wpływ na całe wybrzeże adriatyckie (zwłaszcza Dubrownik) miały Włochy. Powstawały wówczas bibl. magnackie i wyższego duchowieństwa na wzór księgozbiorów humanistów wł. W Słowenii, gdzie wyraźny był wpływ reformacji, powstała w 1568 w Lublanie pierwsza bibl. publiczna z księgozbioru pisarza słoweńskiego *Trubara. W głębi kraju na terenach okupowanych Turcy zakładali bibl. orientalne (do dziś przetrwała taka bibl. w Sarajewie, pochodząca z 1537). Po zniesieniu zakonu jezuitów bibl. klasztorne uległy zniszczeniu lub konfiskacie. Najcenniejsza część bibl. jezuickiej w Lublanie dostała się na dwór wiedeński, z resztek zaś powstała na miejscu Biblioteka Licealna (1791), dziś Biblioteka Uniwersytecka. 1075 1076 JUGOSŁAWIA Księgozbiory klasztorne Kreacji dostały się na Węgry do Biblioteki Uniwersyteckiej w Budapeszcie, pozostałe zasoby stały się podstawą Biblioteki Akademii Nauk w Zagrzebiu (1776). Sporo do dziś istniejących bibl., głównie w Belgradzie, powstało w związku z ruchem narodowowyzwoleńczym w XIX w. Druga wojna światowa zniszczyła księgozbiory wielu bibl. jugosłow. Całkowicie spłonęły zbiory Biblioteki Narodowej w Belgradzie, poważne straty poniosły bibl. uniwersyteckie w Belgradzie i Lublanie. Obecnie w każdej z sześciu republik istnieje bibl. centralna, która pełni funkcje bibL narodowej dla swego terenu i stanowi punkt oparcia dla bibliotekarstwa naukowego swej republiki: dla Chorwacji Biblioteka Uniwersytecka w Zagrzebiu (zał. w 1606 przez jezuitów), dla Słowenii biblioteki Narodowa i Uniwersytecka w Lublanie, dla Serbii Miejska Biblioteka w Belgradzie, dla Macedonii Biblioteka Wydziału Filozoficznego w Skopje, dla Bośni i Hercegowiny Biblioteka Narodowa w Sarajewie, dla Czarno-górza Biblioteka Narodowa w Cetynii. Każda z nich otrzymuje siedem sztuk *egzemplarza obowiązkowego z własnego terenu, z czego dwa zatrzymuje u siebie, a pięć oddaje sąsiednim bibl. centralnym. Bibl. centralne prowadzą prace bibliograficzne, uczestniczą w wypożyczaniu międzybibliotecznym oraz stanowią ośrodki kształcenia bibliotekarzy. Bibliotekarstwo powszechne w J. rozwinęło się szczególnie po drugiej wojnie światowej. Bibl. gminne, powiatowe i miejskie (dziś ponad 5000) są jednostkami samodzielnymi, podległymi finansowo radom narodowym; bibl. robotnicze, zakładane przez związki zawodowe, finansowane są z budżetów instytucji. Yugoslav Ubraries. Ed. by Matko Rojnić. 1954. — K.D. Grot-husen: Die Entwkklung der wissenschaftlichen Bibl. Jugoslauiens seit 1945. 1958. — Bibliotekarstwo w Jugosławii (zbiór artykułów). „Zesz. Przekł. B.N." 1961. Dokumentacja. W J. jest zorganizowana sieć dokumentacji w dziedzinie techniki i nauk przyrodniczych. Funkcję centralną spełnia Ośrodek Dokumentacji Naukowo-Technicznej (Jugoslovenski Centar za Technicku i Na-ucnu Dokumentaciju) w Belgradzie, istniejący od 1949 w powiązaniu z Instytutem Bibliograficznym; w 1952 usamodzielniony; w 1954 zreorganizowany z pomocą *UNESCO. Głównym wydawnictwem Instytutu jest wyd. od 1950 miesięczna bibliogr. analityczna „Bilten Dokumentacije" (1963 — 16 serii, rocznie ok. 40000 analiz z czasop. zagranicznych). Instytut dostarcza także na zamówienie bibliogr. tematyczne oraz tłumaczenia literatury zagranicznej na j. serbski