A wtedy...

Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.

.. �egnaj wyprawo do dalekiego jeziora Athabask�! Min�� jednak tydzie�, a do Camsell nie zawita� nawet przys�owiowy pies z kulaw� nog�. Wobec tego w poniedzia�ek rano nasza grupa opu�ci�a osad�. Tu dodam, �e Turner i Graham byli wyszkolonymi poganiaczami psich zaprz�g�w i oni to obj�li piecz� nad naszym transportem. Ruszyli�my w dwa zaprz�gi przy dono�nych okrzykach poganiaczy: � Wio, pieski! Bob, Samuel, Abraham, Siwasz! Naprz�d! Zaprz�gi od razu znacznie nas wyprzedzi�y, bo �nieg le�a� tward�, r�wn� pokryw� i nie by�o potrzeby ubijania go rakietami. Nawet ich nie za�o�yli�my. Darnley, Dohey i ja maszerowali�my �wawo, a przed nami bieg�y �lady p��z, coraz dalej i dalej wzd�u� brzeg�w MacFarlane, a� tam gdzie smu�y�a si� jasna kurzawa. S�o�ce �wieci�o, a lekki mrozek pobudza� do szybkiego ruchu. Po raz pierwszy tej zimy psy mia�y pokona� tak wielk� przestrze�, wi�c chocia� nasza tr�jka mog�a skorzysta� z sa�, zrezygnowali�my z tej wygody. Obaj poganiacze o�wiadczyli zgodnie, �e nale�y wypr�bowa� zaprz�gi, nim si� je obci��y dodatkowym ci�arem. Pierwszego dnia marszu wszystko uk�ada�o si� znakomicie. Nast�pnego natomiast temperatura skoczy�a o par� stopni w g�r�. Twarda nawierzchnia zmi�k�a, nasze buty pocz�y zapada� si� w �niegu. Odczu�y to i psy, wi�c musieli�my zwolni� tempo. Nie by�a to tragedia, nic nam przecie� nie zagra�a�o. Lecz trzeciego dnia ju� od �witu w otaczaj�cej nas przyrodzie pocz�o si� dzia� co� bardzo dziwnego. Mimo jasnego nieba s�o�ce jako� przygas�o, przys�oni�a je bia�a mgie�ka. Powietrze, tak dot�d rze�we, jak gdyby st�a�o. Duchota przy 26 stopniach22, jakie wykazywa� nasz podr�czny termometr, by�a czym� anormalnym. Na tym nie koniec. W kilka godzin p�niej zdumiewaj�ce zjawisko ujrzeli�my na niebie. � Poruczniku! � wrzasn��em. � Dwa s�o�ca! M�j okrzyk bardzo dok�adnie okre�li� to, co zauwa�y�em. Na przymglonym niebie �wieci�o jakim� ��tawoczerwonym blaskiem nie jedno s�o�ce, lecz dwa! Zatrzyma�a si� ca�a karawana. Jak na rozkaz wszyscy zadarli g�owy. � Bywa tak, bywa � Dohey pierwszy przerwa� milczenie. � To z�e s�o�ce. Indianie powiadaj�, �e zapowiada choroby, a kto d�u�ej na nie spogl�da, ten �lepnie. � To chyba bajka � zauwa�y�em, lecz Dohey przecz�co pokr�ci� g�ow�. � Jest w tym co� z prawdy � odezwa� si� Darnley. � Nigdy nie zetkn��em si� z tym zjawiskiem, ale znam je z opowiada� ludzi zas�uguj�cych na wiar�. Twierdzili, �e przy pojawieniu si� kilku s�o�c, a raczej kilku odbi� s�onecznych, powstaje silne promieniowanie, szkodliwe dla wszelkich organizm�w. Zauwa�ono, �e podczas takiego dnia zwierzyna chroni si� w najbardziej zacienione partie lasu, a cz�owiek nie powinien podr�owa� na otwartych przestrzeniach. Widz� na horyzoncie lini� lasu. Tam si� zatrzymamy. Ruszajcie! No, i ruszyli�my tak szybko, jak w tych warunkach by�o mo�na. Gdy dotarli�my do pierwszych drzew, z trudem chwyta�em oddech. � Rozbijamy namiot! � rozkaza� porucznik. Skoczyli�my ku saniom, by �ci�gn�� niepor�czny �adunek, a obaj poganiacze oswobodzili psy. Bardzo dziwnie zachowa�y si� nasze czworonogi. Zamiast szczeka� � skamla�y, a gdy zdj�to z nich szleje, rozbieg�y si� i pocz�y �apami odgarnia� �nieg. Z tak� szybko�ci�, jakby nie mia�y za sob� paromilowej w�dr�wki. Po chwili znik�y w wykopanych jamach. Pot�ny t�umok zwini�tego namiotu zosta� zwalony z sa�, teraz nale�a�o rozprostowa� p�acht�, podsadzi� pod ni� aluminiowe kije i d�wign�� budowl�. Namiot na pi�� os�b, do tego namiot zimowy, a wi�c ocieplany potr�jn� warstw� nieprzemakalnej tkaniny, sporo wa�y i nawet dwu ludzi mia�oby du�y k�opot z jego ustawieniem. Na szcz�cie nas by�o pi�ciu, ale i tak ledwo uporali�my si� z ci�kim i sztywnym pokrowcem. Mo�e przyczyn� naszej s�abo�ci by�o w�a�nie �z�e s�o�ce�. Jak wspomnia�em, by� to namiot zimowy, posiada� wi�c pod�og�, czyli takie samo nieprzemakalne p��tno jak na �cianach. Wygoda to i niewygoda � wyja�ni� mi p�niej Dohey. Wygoda, poniewa� usuwa konieczno�� wyk�adania wn�trza warstw� �wierkowych ga��zek, celem izolacji od �niegu, niewygoda � poniewa� nie pozwala na ogrzewanie wn�trza przeno�nym �elaznym piecykiem. Przy �rednich temperaturach nie ma to znaczenia, lecz gdy s�upek termometru spada poni�ej 32 stopni23, nale�y przed snem grubo si� ubra�. Wreszcie ustawili�my namiot. Spojrza�em ku niebu i przerazi�em si�. W g�rze pali�y si� teraz jakim� przera�aj�cym blaskiem a� cztery s�o�ca. Poczu�em uk�ucia na policzkach, na czole, jakby tysi�ce drobniutkich szpileczek atakowa�o twarz. � Szybciej, ch�opcy! � ponagla� nas Darnley. �ci�gn�li�my z sa� derki oraz pojemniki z �ywno�ci� i wnie�li�my do namiotu. � A teraz � komenderowa� porucznik � k�ad�cie si�. G�owy nakry� kocami, nie wychodzi�. Sam zasznurowa� wej�ciow� p�acht�. W namiocie zapanowa� mrok. Przesta�o mnie k�u�, ale duchota nie ust�pi�a. I nie ust�pi�o zm�czenie. Z westchnieniem ulgi rozci�gn��em si� na derce, a drug� przykry�em si� a� po czubek nosa. Podobnie post�pili moi towarzysze. Zapad�a cisza i w tej ciszy zasn��em. Po�ow� dnia i ca�� noc trwa� m�j sen. Nigdy jeszcze nie spa�em tak d�ugo, ale nie by�em wyj�tkiem. Wszyscy spali�my do �witu nast�pnego ranka, jak gdyby po za�yciu �rodka nasennego. Zbudzi� mnie gwar g�os�w i blask s�o�ca wpadaj�cy przez wej�ciowy otw�r. Zerwa�em si�, wyszed�em. Ju� dawno min�� wit i zacz�� si� pi�kny, jasny dzie�. Ani �ladu duchoty, ani �ladu czterech s�o�c. Psy powy�azi�y ze swych nor i szczekaniem domaga�y si� jedzenia. Z pakowaniem baga�y uwin�li�my si� dwa razy szybciej ni� z ich roz�adowaniem poprzedniego dnia. Po �niadaniu ruszyli�my w drog�. �nieg zapada� si� pod nogami, psy pocz�y grz�zn�� w zaspach. Trzeba by�o przypi�� rakiety i torowa� im drog�. Ci�ka to robota, jednak nikt nie narzeka�. Nast�pnego dnia przyroda zlitowa�a si� nad nami. S�upek termometru opad�, �nie�na pow�oka st�a�a i rakiety okaza�y si� zbyteczne. Pomin� dalsze szczeg�y w�dr�wki, nie zas�uguj� na uwag�. Kt�rego� ze s�onecznych popo�udni ujrzeli�my wreszcie muliste, szare wody Athabasca. Dzie� by� mro�ny i bezwietrzny, wi�c nawet najdrobniejsza fala nie pluska�a przy p�askim brzegu. Jezioro nie ca�e zamarz�o. Przy brzegach ci�gn�o si� pasmo pokruszonego lodu, lecz dalej biela�y kawa�y kry, a za nimi b�yszcz�ce s�o�cem lustro wody. Na lewo od nas toczy�a si� pod zwa�ami �niegu rzeka MacFarlane. Kilkadziesi�t krok�w w prawo, na ob�ym pag�rku, wznosi� si� parterowy budynek z kominem na dachu i z czarn� kit� dymu bij�c� w niebo. Dobry znak, gospodarz jest na miejscu. Zza budynku, z zapami�ta�ym ujadaniem, wyskoczy�o kilka ps�w i pogna�o ku naszym zaprz�gom

A wtedy...

Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.

Wątki