Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.

" Istnieje też Arabska legenda, która opowiada o Bahr-Bela-Ma, wielkich rzekach płynących przez Saharę. Miały one być szersze od Nilu, a nad ich brzegami rozwijania się wysoka kultura. Zdjęcia satelitarne potwierdziła prawdziwość tej legendy. Pod powierzchnią Sahary istnieje koryto pradawnej rzeki, która miała do 15 kilometrów szerokości. Próbne wiercenia doprowadziły do wydobycia żwiru rzecznego już z głębokości kilku metrów. Okazuje się, że legendyi podania, które niegdyś przekazywano z ust do ust są trwalsze od pisma. -17 ARISTOKLES – PLATON ATLANTYDA Opracował Włodzimierz J. Szypura Kreta Na Krecie, tej niewielkiej śródziemnomorskiej wyspie można podziwiaćpozostałości Kultury Minojskiej. Król Mlnos był jednym z trzech synów ojca bogów, Zeusa i jego mitycznej kochanki, Europy i jest uznawany za najznakomitszegomonarchę świata. Prawa, które Minos wprowadził na Krecie, zostały ponoć przekazane mu przez jego ojca, Zeusa. Minos uchodzi za władcę Krety, który wykonywał sprawiedliwe rządy i ucywilizował Kreteńczyków. Wychowywał go król Krety, Asterion, po jego śmierci Minos chciał zagarnąć całą władzę, lecz przyrodni bracia nie chcieli na to przystać. Składając ofiarę Posejdonowi, Minos poprosił aby na dowód jego boskiego pochodzenia przysłał mu byka, którego złoży mu w ofierze. Władca mórz sprawił, że wynurzył z morskich fal pięknego byka. Minos jednak odmówił złożenia byka w ofierze, ponieważ chciał zachować rasę zwierzęcia. Posejdon poprzysiągł mu zemstę. Sprawił, że Pazyfae [córka Heliosa i Perseis], małżonka Minosa, zakochała się w byku, spółkowała z nim i urodziłaMinotaura -potwora o ludzkim ciele i głowie byka. Nie mogąc sobie poradzić z Minotaurrem, Minos zaangażował Dedala, który musiał uciekać z Aten z powodupopełnienia morderstwa, aby zbudował więzienie dla Minotaura. Dedal zbudawał labirynt, z którego nie było ucieczki. Wiarołomny Minos zapędził wynalazcę do środka. Dedal jednak zbudował skrzydła dla siebie i swego syna Ikara, które mogły zanieść ich obu aż na Sycylię. Dopiero Tezeusz, który przybyły z Aten wraz z haraczem, pokonał Minotaura i dzięki motkowi wełny królewskiej córki Ariadny opuścił labirynt. Ani stolica Krety, Knossos, ani pałac Minosa nie były chronione fortyfikacjami. Nie było to konieczne. Trzy razy dzienne Tabs, olbrzym z brązu, okrążał wyspę obrzucając niepowołanych przybyszy głazami i ogniem. Od karku ażdo stóp przechodziła mu przez ciało jedna żyła, zatkana brązowym czopem. Kogo tylko Tabs przycisnął do swojego rozżarzonego ciała, ten natychmiast umierał. Nowy Świat Tiahuanaco Miasto Tiahuanaco leży w Andach na wysokości ca 4 000 m, nad jeziorem Titicaca, 300 m powyżej obecnego poziomu Jeziora Titicaca. Większość archeologów zgadza się że w odległej przeszłości Tiahuanaco było kwitnącym portem na brzegu jeziora, oznacz to, że woda wycofała się ponad 20 km, a poziom jeziora od tego czasu opadł o 1 000 m, głównie z powodu parowania, ponieważżadna rzeka nie wpływa do jeziora. Kultura Tiahuanaco jest wyjątkowa w stylu budowy i w rzeźbie. Kamienne figury przedstawione w rzeźbach mają kwadratowegłowy, a kilka z nich pokrywają hełmy, mają kwadratowe oczy i prostokątne usta, kamienne budowle takie jak Brama Słońca, portal wykuty z pojedynczego kamiennego bloku waży 15 ton. Ściany świątyni Kalasasaya, są prostokątnymi kamiennymi blokami o szerokości 10 m, tak zwane "idole", przedstawiają niezwykłych olbrzymów 70 m wysokości. Na obszarze zwanym Puma Punku, odległym o 1,5 km od głównej części ruin, gigantyczne kamienie wystające z gruntu wydają się być wykonane mechanicznie. W Tiahuanaco, zbudowano również niebywały system wodociągowy lub system kanalików, ponadto ogromne monolityczne kamienne bloki Tiahuanaco posiadają umocowane metalowe pierścienie przypuszczalnie służące do transportu. Wiele z tych kamiennych bloków prawdopodobnie nie ruszano od tysięcy lat, od czasu upadku, można przyjąć, że bloki zostały wtedyprzewrócone przez jakąś naturalną katastrofę, taką jak ruchy górotwórcze Andów lub ogólnoświatowy potop. -18 ARISTOKLES – PLATON ATLANTYDA Opracował Włodzimierz J. Szypura Na wysokości 4 000 m npm. znaleziono wiele pozostałości pod 2 m warstwą ziemi. Wysokie góry otaczające obszar nie pozwalają na erozję przez wodę lub wiatr, żeby pokryć ruiny na taką wysokość. Legendy powiadają, że przedstuleciami kamienne budowle jakie są na brzegu jeziora można było również znaleźć poniżej poziomu wody Jeziora Titicaca. Na wybrzeżu we wsi Puerto Acosta, nieopodal boliwijskiego portu blisko peruwiańskiej granicy na północnowschodniej krawędzi jeziora odkryto ruiny miasta na głębokości 15 do 20 m poniżej powierzchni wody Jeziora Titicaca. Pod wodami znaleziono pozostałości dawniej cywilizacji, znaleziono świątynię zbudowaną z ogromnych kamiennych bloków, z kamiennymi drogami wiodącymi w nieznane miejsca. W głębinach jeziora wśród grubej wegetacji alg znaleziono monumentalne ruiny będące przypuszczalnie kolebką cywilizacji Tiahuanaco. Tiahuanaco powstało w zamierzchłej przeszłości, dotąd przebadano ponad160 ha pozostałości ruin Tiahuanaco, co stanowi zaledwie 10 procent. Warstwa ziemi o grubości przynajmniej 2 m pokrywa ruiny starożytnej cywilizacji, wyjaśnieniem takiego nagromadzenia ziemi może być jedynie woda. Wielka ilość wody musiała zalać miasto, a gdy wycofała się pozostał muł pokrywający wszystkieartefakty zaawansowanej cywilizacji, z którego wystają tylko największe posągi i monolity. W Tiahuanaco znajdują się nienaturalnie zwieńczone wzgórza, których „dachy" są całkowicie płaskie na powierzchni 4 000 m2