Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.
206 - § 1. Z Koœcio³em w specjalny sposób s¹ z³¹czeni katechumeni, ci mianowicie, którzy pod natchnieniem Ducha Œwiêtego wyraŸn¹ wol¹ prosz¹ o w³¹czenie do niego i dlatego tym samym pragnieniem jak i ¿yciem wiary, nadziei i mi³oœci, które praktykuj¹, ³¹cz¹ siê z Koœcio³em, który ich wspiera ju¿ jako swoich. § 2. Koœció³ otacza katechumenów szczególn¹ trosk¹, zachêcaj¹c ich do prowadzenia ¿ycia zgodnego z Ewangeli¹ i wprowadzaj¹c do udzia³u w œwiêtych obrzêdach, przyznaje im ju¿ ró¿ne prerogatywy, które s¹ w³aœciwe chrzeœcijanom. Kan. 207 - § 1. Z ustanowienia Bo¿ego s¹ w Koœciele wœród wiernych œwiêci szafarze, których w prawie nazywa siê te¿ duchownymi, pozosta³ych zaœ nazywa siê œwieckimi. § 2. Spoœród jednych i drugich wywodz¹ siê wierni, którzy profesj¹ rad ewangelicznych, przez œluby lub inne œwiête wiêzy, przez Koœció³ uznane i zatwierdzone, w sposób szczególny poœwiêcaj¹ siê Bogu a tak¿e pomagaj¹ w zbawczej misji Koœcio³a. Ich stan, choæ nie odnosi siê do hierarchicznej struktury Koœcio³a, jednak nale¿y do jego ¿ycia i œwiêtoœci. Tytu³ I OBOWI¥ZKI I PRAWA WSZYSTKICH WIERNYCH Kan. 208 - Z racji odrodzenia w Chrystusie wszyscy wierni s¹ równi co do godnoœci i dzia³ania, na skutek czego ka¿dy, zgodnie z w³asn¹ pozycj¹ i zadaniem wspó³pracuje w budowaniu Cia³a Chrystusowego. Kan. 209 - § 1. Wierni zobowi¹zani s¹ - ka¿dy przez swoje w³asne dzia³anie - zachowaæ zawsze wspólnotê z Koœcio³em. § 2. Z wielk¹ pilnoœci¹ wierni powinni wype³niaæ obowi¹zki, którymi s¹ zwi¹zani zarówno wobec Koœcio³a powszechnego, jak i partykularnego, do którego nale¿¹ zgodnie z przepisami prawa. Kan. 210 - Wszyscy wierni, zgodnie z w³asn¹ pozycj¹, winni staraæ siê prowadziæ ¿ycie œwiête, przyczyniaæ siê do wzrostu Koœcio³a i ustawicznie wspieraæ rozwój jego œwiêtoœci. Kan. 211 - Wszyscy wierni maj¹ obowi¹zek i prawo wspó³pracy w tym, aby Bo¿e przepowiadanie zbawienia rozszerza³o siê coraz bardziej na wszystkich ludzi ka¿dego czasu i ca³ego œwiata. Kan. 212 - § 1. To, co œwiêci pasterze, jako reprezentanci Chrystusa, wyjaœniaj¹ jako nauczyciele wiary albo postanawiaj¹ jako kieruj¹cy Koœcio³em, wierni, œwiadomi w³asnej odpowiedzialnoœci, obowi¹zani s¹ wype³niaæ z chrzeœcijañskim pos³uszeñstwem. § 2. Wierni maj¹ prawo, by przedstawiaæ pasterzom Koœcio³a swoje potrzeby, zw³aszcza duchowe, jak równie¿ swoje ¿yczenia. § 3. Stosownie do posiadanej wiedzy, kompetencji i zdolnoœci, jakie posiadaj¹, przys³uguje im prawo, a niekiedy nawet obowi¹zek wyjawiania swojego zdania œwiêtym pasterzom w sprawach dotycz¹cych dobra Koœcio³a, oraz - zachowuj¹c nienaruszalnoœæ wiary i obyczajów, szacunek wobec pasterzy, bior¹c pod uwagê wspólny po¿ytek i godnoœæ osoby - podawania go do wiadomoœci innym wiernym. Kan. 213 - Wierni maj¹ prawo otrzymywaæ pomoce od swoich pasterzy z duchowych dóbr Koœcio³a, zw³aszcza zaœ s³owa Bo¿ego i sakramentów. Kan. 214 - Wiernym przys³uguje prawo sprawowania kultu Bo¿ego, zgodnie z przepisami w³asnego obrz¹dku, zatwierdzonego przez prawowitych pasterzy Koœcio³a, jak równie¿ pod¹¿ania w³asn¹ drog¹ ¿ycia duchowego, zgodn¹ jednak z doktryn¹ Koœcio³a. Kan. 215 - Wierni maj¹ prawo swobodnego zak³adania stowarzyszeñ i kierowania nimi dla celów mi³oœci lub pobo¿noœci albo dla o¿ywiania chrzeœcijañskiego powo³ania w œwiecie, a tak¿e odbywania zebrañ dla wspólnego osi¹gniêcia tych celów. Kan. 216 - Wszyscy wierni, którzy uczestnicz¹ w misji Koœcio³a, maj¹ prawo, by przez w³asne inicjatywy, ka¿dy zgodnie ze swoim stanem i pozycj¹, popierali lub podtrzymywali apostolsk¹ dzia³alnoœæ. ¯adna jednak inicjatywa nie mo¿e sobie przypisywaæ miana katolickiej, jeœli nie otrzyma zgody kompetentnej w³adzy koœcielnej. Kan. 217 - Wierni, którzy to przez chrzest s¹ powo³ywani do prowadzenia ¿ycia zgodnego z doktryn¹ ewangeliczn¹, posiadaj¹ prawo do wychowania chrzeœcijañskiego, przez które maj¹ byæ odpowiednio przygotowywani do osi¹gniêcia dojrza³oœci osoby ludzkiej i jednoczeœnie do poznania i prze¿ywania tajemnicy zbawienia. Kan. 218 - Ci którzy zajmuj¹ siê œwiêtymi naukami, korzystaj¹ ze s³usznej wolnoœci poszukiwania, jak równie¿ roztropnego wypowiadania swojego zdania w sprawach, w których s¹ specjalistami, z zachowaniem jednak pos³uszeñstwa nale¿nego Nauczycielskiemu Urzêdowi Koœcio³a. Kan. 219 - Wszyscy wierni maj¹ prawo byæ wolni od jakiegokolwiek przymusu w wyborze stanu ¿ycia. Kan. 220 - Nikomu nie wolno bezprawnie naruszaæ dobrego imienia, które ktoœ posiada, ani te¿ naruszaæ prawa ka¿dej osoby do ochrony w³asnej intymnoœci. Kan. 221 - § 1. Wiernym przys³uguje legalne dochodzenie i obrona przys³uguj¹cych im w Koœciele uprawnieñ na w³aœciwym forum koœcielnym wed³ug przepisów prawa. § 2. Wierni, je¿eli zostali wezwani przed s¹d przez kompetentn¹ w³adzê, maj¹ prawo, by byli s¹dzeni z zachowaniem przepisów prawa, stosowanych ze s³usznoœci¹. § 3. Wiernym przys³uguje prawo, by nie nak³adano na nich kar kanonicznych, jak tylko zgodnie z przepisami ustawy. Kan. 222 - § 1. Wierni maj¹ obowi¹zek zaradziæ potrzebom Koœcio³a, aby posiada³ œrodki konieczne do sprawowania kultu, prowadzenia dzie³ apostolstwa oraz mi³oœci, a tak¿e do tego, co jest konieczne do godziwego utrzymania szafarzy. § 2. Obowi¹zani s¹ tak¿e do popierania sprawiedliwoœci spo³ecznej, jak równie¿, pamiêtaj¹c o przykazaniu Pana, do udzielania pomocy biednym z w³asnych dochodów. Kan