Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.
—2) wyznaczać miejsce, wyznaczać siedziby, osiedlać: ubi eos cpnstituisset I 13; praesidja in Rutenis rozstawić, rozłożyć VII 7; wyznaczać, mianować: aliquem regem IV 21; V 54; praefectós VII 76.—3) stawiać, budować, wznosić, zakładać: castella, turres, aedificia II 8; 12; VIII, 5.—4)ustanawiać., urządzać, uporządkować: ordinem agminis VIII 8; legionem wystawiać VI 1,4; hiberna in Belgis zarządzić IV 38; his rebus con-stitutis po tych zarządzeniach (zarządziwszy, załatwiwszy te sprawy) IV 23; V 5 i inn.—5) postanawiać, ustalić, wyznaczyć, oznaczyć: tempus alicujus rei VII 2; diem (alicui rei) I 30; 47 i inn.; poenam alicui V 1; VII 71; praemia VI13, 5; de controversiis rozstrzygać,, decydować .VI 13, 5; z u t. VII 78; z p y t. u b o c z n. V 22; VII 4; 37; a b s. IV 11; VII l, 1; = umówić: diem cum legatis I 8; inter se, quid agi placeat VII 83; s z c z e g. postanawiać, decydować; aliquid I 5; VIII 53; ea re constituta wskutek tej decyzji II11; his constitu-tis rebus IV 13; VI 9; z i n f. I 3; III I i inn.; agendum (eos retinendqs) constituit VII 36; 54; a b s. I 49; constituerunt optimum esse reverti et... convenirent, postanowili, że... i (postanowili), żeby... II 10; constituit = se velle ostendit,, = okazał zamiar IV 6. con-sto, stlti, (staturus) 1. stać mocno, niewzruszenie, stąd 1) o położeniu, kierunku, liczbie i t. p. pozostawać bez zmiany, jednakowym: numerus con-stat VII 35.—2) o faktach, wieściach i t. p. być pewnym, znariym, wiadomym: quod nihit nobis corfstat, pdyż nie mamy pewnych wiadomości VII 5; szczeg. nieosob. constat = wiadomo z ą c c, c. i n f. Ul 6; 26 42 consuesco — contamlno. i inn.; constabat = powszechnym było mniemaniem III 9; constat omnibus IV 29; inter omnes constabat -- wszyscy się zgadzali (mówili zgodnie) VII 44; non satis mihi constat quio agam, nie jest dla mnie zupełnie jasnym, co mam robić III 14, 3.—3) składać się, złożonym być, polegać, zależeć: in eo constat summa victoriae VII 21; suum periculum in aliena vir-tute constat p. periculum.—4) być wartym, kosztować: z a b 1. p r e t i i VII 19. consuesco, suevi, suetum, 3 nawyknąć, przyzwyczaić się I 33; p e r f. consuevi = Nsoleo, p. soleo; z i n f. a c t. tłomaczy się przysłówkiem zwykle'I 14; 36; II 14; quas (iiisulas) aestus efficere consuerunt zwykle tworzą VI 31; quo ćonsuerat intervallo w zwykłej odległości I 22; quod pte-rumque accidere consuevit = fieri solet III 26; V 33; z i n f. .pass. 143; VIII 3; a b s. IV 6; VIII 15. consuetudo, Tniś, f. [consuesco] 1) zwyczaj, nawyknienie, obyczaj I 43; 45; 50 i inn.; cons. victus = sposób życia I 31 (p. hic i VI 21); itineris eo-rum dierum zwykły w owych dniach pochód naszego wojska II 17; (ex) consuetudine zwyczajem, podług zwyczaju I 52; II 19; V 58 i inn.; nostrae ' consuetudinis imperiti nie świadomi naszego zwyczaju, nie _ wiedząc, że (Rzymianie mają zwyczaj brać w o-piekę poddających się im dobrowolnie) IV 22; est hoc Gallicae consuetudinis to jest zwyczajem Gallów IV-5; consuetudo fert por. fero; se adducere in consuetudinem p. adduc.- praettr con-; suetudinem nadzwyczajnie VII 61; w s z c z e g. przyjęty w życiu porządek = sposób życia V 14.—2) (zwykłe, częste) obcowanie z kim, towarzystwo, znajomość: longinqua I 47; legationis bliską znajomością, jako ze swym legatem Viii 50. oonsul, ulis [consulo], m. konsul jeden z dwóch najwyższych w Rzymie urzędników, którzy nadawali nazwę latom; więc quibus cosulfbus=quo an-no; consule aliquo za konsulatu czyjegoś I 40; M. Messala et M. Pisone consulibus za konsulatu M. Messali i M, Pizona (59 r, przed n, Chr.) I 2; j" częściej bez et I 6; 35 i inn. Po roku urzędowania konsul mianowany był prokonsulem i zostawał namiestnikiem jednej z większych prowincji państwa rzymskiego. consulatus, us, m. [consulo] urząd konsula i czas urzędowania, konsulat I 35; VIII 50. consulo, sului, sultum, 3. 1) naradzać się, rozważać V 29; V11 83.—2) n p r z. radzić komu, alicui VII 38; pomagać radą lub inaczej; mieć staranie, pieczę o kim V 3; 27 i inn.; vitae darować V 12; sibi ratować się VI 31; VIII 50.—3) przen. zacc