Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.

J.]; 2) ->• lêgnia. OOKINETA • biogeneza. OPERATOR <³ac. operator == wykonawca) -»• operon. OPERKULUM (operculum) — wieczko zaród-; ni mchów. [E.P.] OPERON <³ac. operor = pracujê) — zespól s¹siaduj¹cych ze sob¹ ->• genów podlegaj¹cych wspólnej -*• regulacji genetycznej. W sk³ad o. wchodz¹ u³o¿one kolejno: gen operator oraz geny struktury (Si, Sz itd.), z których ka¿dy warunkuje syntezê jednego z enzymów (Ei, E; itd.) kontroluj¹cych kolejno zachodz¹ce reakcje biochemiczne. Do systemu o. nale¿y tak¿e gen regulator (R), który mo¿e byæ zlokalizowany poza obrêbem o. Gdy operator jest wolny (nie zablokowany), geny struktury syntetyzuj¹ w³aœciwe sobie mRNA, stanowi¹ce matrycê dla odpowiednich enzymów, przy czym miejscem rozpoczêcia syntezy mRNA (przy³¹czenia polimera-zy RNA) jest promotor (P), znajduj¹cy siê na pocz¹tku o., przed operatorem. Natomiast je¿eli operator jest zablokowany, geny struktury staj¹ siê nieczynne. Blokowanie operatora odbywa siê przy udziale cz¹steczki bia³ka zwanej represorem, a produkowanej przez regulator. Istniej¹ dwa zasadnicze modele regulacji syntezy enzymów: model 159 OPONY MOZGOWO-BDZENIOWE indukcji i model represji. W o. pracuj¹cych wed³ug modelu indukcji w normalnych warunkach operator jest zablokowany, a geny struktury s¹ nieczynne, dopóki w œro^ [³owisku nie pojawi¹ siê cz¹steczki -* induk-tora. Induktor ³¹cz¹c siê z represorem zmienia jego budowê przestrzenn¹ i uniemo¿liwia mu blokowanie operatora. Operator staje siê wtedy wolny, w wyniku czego nastêpuje de-represja genów struktury, czyli umo¿liwienie im rozpoczêcia syntezy enzymów. W o. pracuj¹cych wed³ug modelu represji re- presor wytworzony przez regulator jest nieaktywny i nie mo¿e sam zablokowaæ operatora, wskutek czego w normalnych warun- kach geny struktury s¹ czynne. Unieczynnia-j¹ siê one dopiero wtedy, gdy w œrodowisku pojawi siê -*• korepresor, który ³¹cz¹c siê z represorem, zmienia jego budowê przestrzenn¹ w taki sposób, ¿e staje siê on zdolny do zablokowania operatora. Model o. t³umaczy wiêc mechanizm regulacji (w³¹czania i wy³¹czania) dzia³ania genów struktury uwarunkowanej obecnoœci¹ w œrodowisku cz¹steczek induktora (model indukcji) lub korepresora (model represji). Dziêki tej regulacji okreœlone geny dzia³aj¹ tylko wtedy, gdy ich produkty (enzymy) s¹ potrzebne w komórce do przeprowadzania odpowiednich reakcji biochemicznych. U bakterii pa- ³eczki okrê¿nicy (Escherichia coli) np. geny o. Laæ, produkuj¹ce enzymy potrzebne do rozk³adu cukru laktozy, czynne s¹ tylko wtedy, Model indukcji P O Si $2 R "W" "" l nieczynne P O Si S; •Ll^J 1—1 ok³ymny ³ f mRNA-w^ •""^ *«««i l i reprecor .^represof reprecor oktywiy O induktor Model reprwji wór ^ mn/^r represor nieaktywny R P 0 s, s? R p 0 S, s? \ [ • 11^ I— I t cn l T | ^ . l inRNAw>. 'V \A . ³ ³ / ff E, L2 n^ft f t fpfftsor rep³tsor ^""^rcpfcsor Bdktywny nieaktywiy^ aktywny Q korepres or zasada dzia³ania operonu gdy w œrodowisku znajduje siê laktoza, która stanowi induktor dla o. Laæ. Teoriê o. sformu³owali F. Jacob i J. Monod w 1961 r. na podstawie badañ nad komórkami bakteryjnymi. U eukariontów procesy regulacji genetycznej s¹ bardziej skomplikowane. [H.K.] OPISTONEFROS