Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.
Dawno temu mauretański książę poślubił śliczną księżniczkę pochodzącą z zim nego kraju na północy Europy. Latem młoda małżonka czuła się doskonale, lecz zi ma przynosiła ze sobą uczucie nostalgii i melancholii. Księżniczka tęskniła za ośnieżonymi wzgórzami swego rodzinnego kraju i za zimowym wiatrem gwiżdżącym w nagich koronach drzew. Aby uszczęśliwić swoją oblubienicę, zakochany książę po spieszył do Algarve i przywiózł ze sobą drzewa migdałowe. Odtąd zawsze w lutym, w czasie kwitnienia migdałowców, jak okiem sięgnąć, można podziwiać białe kwie cie, przypominające śniegowy puch. Pomimo nieznacznego zanieczyszczenia rzeki i bliskości zakładu ekstrakcji piasku z dna rzecznego (po stronie hiszpańskiej), można śmiało stwierdzić, że rejon parku uniknął destrukcyjnego wpływu XX-wiecznego przemysłu i rolnictwa. Dzięki temu zachował bogatą, choć zagrożoną wyginięciem, miejscową florę i faunę. Można tu spotkać rzadkie gatunki ssaków, takie jak wilki, dzikie koty i wydry, oraz wiele gatunków gadów i nietoperzy. Park jest rajem dla ornitologów, ze względu na liczną populację ptaków, liczącą ponad 1 70 gatunków. Wśród nich są rzadkie sokoły wędrowne i czarne bociany. W miejscu tym znajduje się także największe w Europie siedlisko egipskich sępów. Jak w przypadku innych rezerwatów tego typu, sukces parku zależy w dużej mierze od zachowania równowagi pomiędzy inwestowaniem w rolniczą infrastrukturę na pograniczach rezerwatu a rozwojem bardzo potrzebnej bazy turystycznej w jego obrębie. Jest to zrozumiałe, gdyż w tym regionie poziom bezrobocia należy do najwyższych w kraju. Sam park dopiero rozpoczyna swoją działalność, dlatego nie ma tu bazy noclegowej. Nie ukazały się też ani mapy ani broszury. Od niedawna w Mogadouro funkcjonuje biuro parku (Rua Santa Marinha 4, e279340030, fax 279341596), które może udzielić informacji na temat zasobów naturalnych rezerwatu, szlaków pieszych i kempingów. Na razie zwiedzanie parku musi się ograniczyć do wycieczek urządzanych z baz wypadowych w pobliskich miastach: Miranda do Douro, Freixo de Espada a Cinta czy Barca de Alva (szczegóły dotyczące noclegów można znaleźć w rozdziałach poświęconych poszczególnym miastom). Innym rozwiązaniem jest nocleg w Vila No-va de Foz Cóa (zob. s. 410), z dodatkową atrakcją w postaci Parąue Arąueologico do Yale do Cóa. Obecnie w rezerwacie można rozbić namiot, ale w przyszłości należy si? spodziewać wprowadzenia surowszych przepisów dotyczących biwakowania. Ł ÓSMY HENTEJO N a rozległych, słabo zaludnionych równinach Alentejo (dosł. kraina za Tagiem, Zataże) dominują ogromne plantacje dębu korkowego, jedynej .rośliny dostosowanej do niewielkich opadów deszczu, palącego słońca i mało żyznej gleby. Alentejo to jedna z najuboższych części kraju, a także Europy. Większość ludności, jak przed wiekami, utrzymuje się z pracy w wielkich majątkach ziemskich, zwanych latifundios. Co prawda, krajobraz Alentejo jest dosyć monotonny, ale w całym regionie można spotkać przeróżne atrakcje. W tutejszych miastach, miasteczkach i wioskach przetrwały głęboko zakorzenione ludowe zwyczaje, które warto poznać podczas licznych lokalnych świąt. Miłośników natury, a zwłaszcza ornitologów, zainteresują występujące w tych okolicach siedliska wielu gatunków ptaków, takich jak choćby czarne bociany czy dropie, które doskonale przystosowały się do specyficznego środowiska i raczej skromnych zasobów przyrody. Większość turystów przybywa tu jednak głównie ze względu na kilka fascynujących miejscowości, spośród których wyróżnia się zabytkowa Evora z rzymską świątynią oraz średniowiecznymi murami i katedrą. Niektóre miasta Alto Alentejo (Górne Alentejo) odwiedza czasem zaledwie kilku turystów dziennie, a szkoda, bo znajduje się w nich sporo obiektów godnych uwagi: malownicze fortyfikacje Elvas, położone na szczycie wzgórz miasta Monsataz, Evora Monte i Marvao oraz usytuowane na północny wschód od Evory marmurowe miasta Estremoz, Borba i Vila Vicosa, gdzie nawet najskromniejsze domy zostały zbudowane z drogocennego kamienia, wydobywanego w pobliskich kamieniołomach. W całym regionie rozsiane są też zabytki prehistoryczne - tajemnicze megality, takie jak dolmeny, menhiry i kręgi kamienne. r~ CENY NOCLEGÓW :-cs zamiesz-••-ch w sezo- Podane w przewodniku ceny noclegów mają swoje < czonych poniżej symboli. Ceny dotyczą najtańszyc nie. Więcej informacji na s. 23-26, (r) poniżej 4000 esc. (r) 4000-7000 esc. (r) 7000-11 000 esc. (r) 11 000-15 000 esc. (r) 15 000-20 000 esc. (r) 20 000-25 000 esc. • -O 000 esc. .0 000 esc. (c) powyżej 40 000 esc