Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.

Pod koniec lat 50. występował w duecie wokalnym wraz z Delroyem Wilsonem, nagrywając piosenki mocno osadzone w dwóch tradycjach: amerykańskiego rhythm'n'bluesa i jamajskiej ska. W latach 60. Delroy Wilson udał się do USA, co skłoniło Higgsa do podjęcia solowej kariery trwajcej do dziś. Mimo wybitnych 58 walorów artystycznych i wielkiego uznania w kręgu reggae, nie doczekał się jeszcze prawdziwie szerokiej popularności jak wielu z jego podopiecznych, do których należy Bob Marley. W 1976 roku wydał pierwszą płytę Life Of Contradiction, która otworzyła owocny okres w jego karierze. Na rynku pojawiły się single świadczące o rozwoju muzycznym Higgsa, czego dowodem jest uznanie takich gigantów reggae jak Bunny Waller i producent Jack Ruby, z którymi stale współpracuje. KEITH HUDSON Urodził się 18 marca 1949 roku w Kingston na Jamajce. Solową karierę zaczął nosząc puzon Donna Drummonda. W 1968 roku był już producentem i kompozytorem utworów Kena Boothe'a i Johna Holta. Odegrał kluczową rolę w powstaniu muzyki dee-jayów lat 70., będąc producentem utworów Dennisa Al Capone Spanish Omega i Big Youth:-S-90 skank. L JAHMAN Urodził się w 1945 roku na Jamajce jako Trevor Sutherland. W roku 1961 przeniósł się wraz z całą rodziną do Londynu i zamieszkał tam przez 13 lat. Odbył trzyletni wyrok w więzieniu za drobne przestępstwo, a w 1974 wydał swego pierwszego singla Jah Heavy Load, który stał się przebojem. Wydane w tym samym roku longplaye Haile l Hymn oraz Are We A Warrior odbiły się szerokim echem wśród jamajskich emigrantów na wyspach brytyjskich. Pozostają one do dziś najciekawszymi dokonaniami tego wokalisty i kompozytora, który dzięki nim przede wszystkim ma zapewnioną pozycję w kanonie muzyki reggae. INNER CIRCLE Grupę założyli w 1968 roku bracia Roger „Fat Man" Lewis i Jan „Munty" Lewis, grający wtedy w „Tunnel Club" w Kingston. Z pierwszego składu odłączyli się muzycy, którzy zdecydowali się sformułować zespół „Thrid World", bracia Lewis zaś otrzymali propozycję pracy w Dynamie Sound Studio. W początkach lat 70. rozpoczęła się kariera „Inner Circle", którą znaczyły ich pierwsze płyty Dread Reggae Hits i Heavy Reggae. Przełomem było jednak przystąpienie do grupy popularnego już wtedy wokalisty Jacoba Millera, którego ciepły śpiew i swoboda w komponowaniu stały się siłą napędową „Inner Circle". W 1975 roku podbili Jamajkę swoim pierwszym przebojem All Night TilI Daylight, który zagrali w nowojorskiej Madison Square Garden. Występ ten, podczas pierwszego festiwalu reggae w Ameryce, spotkał się z gorącym przyjęciem publiczności i krytyki. Ich popularność na Jamajce stała się powodem zaproszenia „Inner Circle" na One Love Peace Concert w 1978 roku. Podpisawszy w tym samym roku kontrakt z Island Records wydali płytę Everything Is Great, pasującą jednak bardziej do dyskotek niż dla słuchaczy reggae. Udało im się osiągnąć popularność w USA za sprawą kolejnej płyty New Age Music i kampanii promocyjnej zorganizowanej przez Island Records. Karierę „Inner Circle" przerwało odejście Jacoba Millera, który zginął w 1980 roku w wypadu samochodowym. Jak dotąd zespół nie powrócił do dawnej świetności, mimo popularności wydanej w 1982 roku płyty B.M.W., którą nagrali z wokalistą Trevorem Brownem. I ROY l Roy jest jednym z najpopularniejszych dee-jayów jamajskich, jacy pojawili się w końcu lat 60. Około 1971 roku wydał swe pierwsze, o wyraźnie politycznej treści single Musical Pleasure i Drifter. W tym samym roku ukazała się jego pierwsza płyta Presenting l Roy, którą na rynku brytyjskim wydała wytwórnia Trojan Records. Wkrótce sam zajął się produkcją swoich nagrań, wydając popularne płyty Heli And Sorrow i Truth And Rights. W 1980 roku nagrał niezwykłą płytę Whap'n'Bap'n, wyprodukowaną przez Dennisa Bovella, w której dokonał udanej syntezy jamajskiej sztuki toastingu z amerykańskim rappingiem. GREGORY ISAACS Gregory Isaacs jest jedna z największych postaci w reggae dzięki niebywałemu głosowi, olbrzymiemu talentowi kompozytorskiemu i autentyczności rodem z getta. Urodził się w 1951 roku na Jamajce, drogę muzyczną rozpoczynając jeszcze jako nastolatek, w grupie „The Concordes". Jego pierwszym solowym singlem był Another Heartbeak, wyprodukowanym przez Rupie Edwardsa. Kolejny singel Isaacsa Dancing Floor wydał Prince Buster. Jednakże zależność od producentów nie odpowiadała mu i w 1973 roku wraz z Errolem Dunkley założyli wytwórnię African Museum, w której wydali singel Movie Star. Pierwszą płytą Isaacsa była wydana w 1974 roku składanka jego przebojów zatytułowana In Person. W 1976 roku osiągnął szczyt popularności, wydając w African Museum single Black A Kill Black i Extra Classic. W 1978 roku wytwórnia Virgin Records wydała dwie płyty Isaacsa: Soon Forward i Cool Ruler. Obecnie Gregory Isaacs jest postacią w muzyce reggae o reputacji klasyka, na którą w pełni zasługuje. ISRAEL VIBRATION Grupę założyło w 1976 roku trzech pacjentów Mona Rehabilitation Centre, których rzuciła tam choroba Haine-Medina: Cecil „Skeleton" Spence, Albert „Apple" Craig, Lascelle „Whiss" Bulgin. Od momentu założenia 59 grupy przyszło im walczyć z niechęcią i uprzedzeniem, które spotykało ich ze wszystkich stron. Z jednej strony był to sprzeciw personelu medycznego, z powodu noszonych w szpitalu dreadlocków, z drugiej zaś, inni muzycy nie byli skorzy do współpracy z inwalidami. Producent Tommy Cowan obejrzawszy ich występ na konkursie młodych talentów w Kingston zdecydował się na wydanie w 1978 roku singla z utworem Why Worry. Determinacja muzyków i samego Cowana doprowadziła do nagrania przez „Israel Vibration" pierwszej płyty zatytułowanej Same Song, która ukazała się w sklepach w 1978 roku. W ślad za nią nastąpiły liczne koncerty o niepowtarzalnym charakterze misterium Rastafari i niezwykłej atmosferze, bowiem widzowie byli zaszokowani widokiem muzyków występujących o kulach. Podobnie jak wielu innych wykonawców z kręgu reggae, „Israel Vibration" żywo reagują na sytuację polityczną w Kingston, czego udokumentowaniem jest piosenka Crisis opisująca życie getta, rozdzierane wojną politycznych bojówek