Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.
rozdział teoretyczny wyjaśniający zagadnienia systemów wyborczych, dodatko- we, mające charakter ciekawostek i uzupełnień, tabele dotyczące USA i Włoch, czy swobodniejsza forma opisu np. Rosji). Chętnie poznamy o nich opinie, aby wiedzieć, które z tych elementów są przez Czytelników pożądane, a które w przyszłości winniśmy pominąć i zestandaryzować. Wszelkie uwagi proszę kierować pod adresem intemetowej skrzynki poczto- wej: juliuszx@polbox.com Autorzy --^ - l. Głosowanie Przy korzystaniu z prawa wyboru swoich przedstawicieli wyborca głosuje n jednego lub więcej kandydatów, listę partyjną, albo też na jedno i drugie. Jeż U chodzi o listy partyjne (występujące jedynie w okręgach wielomandatowych to istnieją trzy ich rodzaje. _ Zamknięte listy partyjne (closed party list) są odbiciem kontroli partii i n dają wyborcom możliwości wyboru w ramach danej listy. Pozycja ząjmowar przez kandydata na liście wyznacza jego dostęp do mandatu parlamentarni go w oparciu o liczbę mandatów zdobytych przez daną listę. - Głosowanie preferencyjne (preferential vote) pozwala wyborcom na ułożeń własnej kolejności kandydatów, innej niż kolejność zaproponowana przez pa tię polityczną. Wyborcy mogą jednak głosować tylko na jedną listę. - Rozdział głosów (panachage) umożliwia wyborcom dobór kandydatów z koi kurujących ze sobą list, czyli ułożenie własnej listy. 2. Systemy większościowe Zaletą systemu większościowego jest przede wszystkim jego prostota: kandydi który uzyskał największą liczbę głosów zostaje wybrany. System ten posiada okr< słone wady: z reguły przyznaje znaczącą większość parlamentarną partii, któr zdobyła niewielką przewagę w procentach głosów w skali kraju. Może też d( prowadzić do zwycięstwa partii, która zdobyła w skali kraju mniej głosów, ni partia pokonana (np. w 1951 roku w Wielkiej Brytanii labourzyści otrzyma 48,8% głosów i 295 mandatów wobec 321 mandatów i 48,0% głosów zdobytyc przez konserwatystów; odwrotnie rzecz miała się w lutym 1974 roku, gdy kor serwatyści otrzymali 297 mandatów i 37,9% głosów, a labourzyści 301 mandc tów i 37,2% głosów). Istnieje również ryzyko pozbawienia dużej części elekton tu, w tym rozmaitych mniejszości, reprezentacji w parlamencie. Istnieje jednak możliwość przekształcenia systemu większościowego, w cel ograniczenia jego najbardziej szkodliwych efektów. Przekształcenia te występŁ ją zależnie od tego, czy wybory odbywają się w okręgach jedno lub wielomar datowych. A) Okręg jednomandatowy Istnieją trzy podstawowe warianty dokonania wyboru w okręgu jednomandatc ~ Tn: zwykła większość (simple majority lub first - past - the - post) - wybran zostaje kandydat, który otrzymał największą liczbę głosów. absolutna większość (absolute majority) oznacza, że wybrany zostaje kand^ dat, który uzyskał ponad połowę (tj. min. 50% + l głos dla parzystej liczb; oddanych głosów lub min. 50% + 1/2 głosu dla nieparzystej liczby głosów wszystkich ważnych głosów. Jeżeli żaden z kandydatów nie uzyska wymaga 9 wym: ^ -..^-- ...Y---'"" ^"" i-'f'-'pi'-'vvauza się tzw. run- dę dogrywkową, w której biorą udział dwaj kandydaci, którzy otrzymali naj- więcej głosów w pierwszej rundzie. W drugim przypadku, wybrany kandydat musi uzyskać większość absolutną. głosowanie alternatywne / preferencyjne (alternatwe l preferential) oznacza wybór absolutną większością w jednym głosowaniu. Wyborca głosuje na jed- nego kandydata, zaznaczając przy tym w porządku malejącym swoje prefe- rencje w stosunku do pozostałych kandydatów. Jeżeli w pierwszym liczeniu żaden z kandydatów nie uzyska wymaganej większości, wyklucza się kandy- data z naimniejszą liczbą głosów i sumuje odpowiednie, następne w kolejno- ści wskazania. Działania te są powtarzane aż do momentu, gdy jeden z kan- dydatów otrzyma większość absolutną w wyniku kolejnych transferów głosów. System ten stosuje się w Australii. Ilustruje go poniższy przykład: OKRĘG NAMADGI, WYBORY FEDERALNE 1996 R. Kandydat (partia) Shane Rattenbury Anette Ellis (ALP) Derek Bosborough Brandon Smyth Gtosy ogółem (Green) (niezależny) (LP) Rundy obliczania głosów głosy % głosów wykorzystane reszty I 4579 7,22 28583 45,06 1636 2,58 28638 45,14 63436 - II 716 44,78 399 24,95 wyklu- 484 30,27 1599 37 czony Ogółem 5295 8,35 28982 45,71 29122 45,93 63399 37 III wykK? 3560 70,27 1506 29,73 5066 229 czony Ogółem 32542 51,51 30628 48,49 63170 266 Wynik wybrany pokonany w ostatniej rundzie Źródło: Australian Electoral Commission, lipiec 1998. System wyboru większością absolutną, z możliwością wyboru zwykłą większo- ścią, gdy potrzebna jest druga tura, pozwala wyborcom na głosowanie na naj- lepszego, ich zdaniem, kandydata w I turze. W drugiej zaś wyborcy głosują na kandydata, który ma według nich, szansę zdobycia mandatu. Oznacza to w prze- ciwieństwie do systemu wyboru większością zwykłą, że kandydat który otrzy- mał w pierwszym głosowaniu największą liczbę głosów, niekoniecznie musi być tą osobą, która ostateczne zwycięży w głosowaniu. 10 JIOKIUCJĄ uwci oJofcciuy w i^lYoz-uol-iu w c, ivi-ui. c iiUJgq uy\., Otusuwallt; w UK.n^geu- wielomandatowych (z zastrzeżeniem, iż w obu przypadkach użyć można wie] szóści zwykłych, absolutnych lub też głosowania preferencyjnego). - Głosowanie na listy partyjne (party - list vote) ma miejsce, gdy kandyda proponowani są na podstawie przynależności partyjnej. System ten stosów; ny w połączeniu z metodą większościową sprawia, iż zwycięska lista zdob^ wa wszystkie mandaty w okręgu. - Wybory większościowe w okręgu wielomandatowym (multi-member constiti ency majority vote) mają miejsce, gdy kandydaci startują niezależnie od si( bie. Wyborcy wypisują w głosowaniu wybranych przez siebie kandydató\ w liczbie nie przekraczającej liczby dostępnych mandatów. Zwyciężają i z kandydatów, którzy otrzymali największą liczbę głosów. 3. Systemy proporcjonalne System proporcjonalny został po raz pierwszy zastosowany w Belgii w 1889 l obecnie stosowany jest w ponad 50 krajach. Największą zaletą tego systemu jes jego sprawiedliwość; liczba mandatów zdobytych przez partie polityczne odpowie da proporcjonalnie, w przybliżeniu, ich wynikom wyborczym. Zazwyczaj żadn siła polityczna nie posiada monopolu, z reguły też żadna nie jest też pozbawić na swoich przedstawicieli (chyba, że system zostanie uzupełniony progiem w; borczym)