Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.

Landau, J. Tomaszewski Zarys hrstoñi gospodarczej Pblski 1918-1939, Warszawa 1962, s. 91. RS RP 1925/26, s. 212;1927, s. 233. Ct. wg: E. Kwiatkowski Dyspropocje, Warszawa 1931, s.160. Na temat wony celnej: K. J. Blahut Pblsko-niemieckie..., s.104-258. J. Popkiewicz, E Ryszka Prremys³ ciê¿ki Gómego Œl¹ska w gospodarre Pblski miêdzywojennej (1922-l939), Opole 1959, s.143. 31 E. Lipiñski, S. Pszczótkowski, I,. Landau, J. Wiœniewski Koniunktura gospodarcza w Polsce 1924-1927, Warszawa 1928, s. 65; uStatystyka PracyH, nr 2/1926; J. Drecki "Bezrobocie...", s. 379. Z. Karpiñski Bank PoLrki, s. 27-28. A. Krzy¿anowski Dwaprogramynan.sowe, Kraków 1927, s. 28; W Grab- ski Dwa lata..., s.160 nn. W Pobóg-Malinowski Najnowsza..., t. II, s. 468. J. Pi³sudski Pisma zbiorowe, t. VIII, s. 248. 212 ANDRZEJ ALBERT s M. Rataj Pamiêmiki, s. 320. 3' A. Próchnik Pierwsze..., s. 212-213. P Q J. Zdziechowski O ieni dzu i bud¿ecie, Warszawa 1926, s. 9-11; J. Drec- ki " Bezrobocie...", s. 379. Annuaire de Statistique du Ministere des Finances, Warszawa 1931, s.14 i 388. " J. Pi³sudski Pisma zbiorowe, t. VIII, s. 252 i 257. 4 eRobotnikn 12 V 1926. J. Pi³sudski Prsma zbiorowe, t. VIII, s. 336. M. Rataj Pamiêtniki, s. 364-365. V POCZ¥TEK RZ¥DÓW SANACJI 1. PRZEWRÓT MAJOWY PI£SUDSKIEGO PRZYGOTOWANIA DO PRZEWROTU. POCZ¥TEK AKCJI. STANOWISKO PREZYDENTA I RZ¥DU. WSPARCIE DLA ZAMACHOWCÓW. REZYGNACJA WOJCIECHOWSKIEGO I WITOSA. POWSTANIE RZ¥DU BARTLA. LEGALIZACJA PRZEWROTU. Istniej¹ przypuszczenia, ¿e przygotowania do zamachu, maj¹- cego przynieœæ Pi³sudskiemu w³adzê nad wojskiem i ca³ym pañs- twem, zosta³y zapocz¹tkowane ju¿ na jesieni 1925 r. Cz³onkowie PPS, byli legioniœci i POW-iacy prowadzili wówczas intensywn¹ kampaniê pod has³em przeciwstawienia siê przewrotowi endec- kiemu. W akcji tej przewodzili zwi¹zani blisko z marsza³kiem: Jêdrzej Moraczewski, Rajmund Jaworowski i Marian MaGnow- ski. W niektórych stronnictwach lewicy sejmowej zwolennicy Pi³- sudskiego grupowali przychylne mu si³y. Du¿¹ rolê odegrali tu: Bogus³aw Miedziñski i Marian Zyndram-Koœcia³kowski w PSL Wyzwolenie" oraz Kazimierz Bartel w Klubie Pracy. Konspira- cyjne przygotowania w wojsku prowadzili miêdzy innymi: gen. Gus- taw Orlicz-Dreszer i pu³kownicy: Józef Beck, Adam Koc, Alek- sander Prystor i Walery S³awek. Dziêki temu, ¿e Pi³sudski zacho- wa³ sobie jako ostatni¹ funkcjê cz³onkostwo w gremium przyzna- j¹cym ordery i odznaczenia wojskowe, móg³ on na bie¿¹co kontak- towaæ siê z doœæ liczn¹ grup¹ swych zwolenników w armii. Po przesuniêciach personalnych, dokonanych w wojsku na wiosnê 214 ANDRZEj ALBERT 1926 r. przez gen. Lucjana ¯eligowskiego, czêœæ wiernych marsza- ³kowi oficerów znalaz³a siê na eksponowanych stanowiskach. Pi³- sudski móg³ wówczas liczyæ na poparcie dowództwa OK w Grod- nie, Warszawie, Brzeœciu, Lublinie i £odzi. Sam Pi³sudski doœæ czêsto zabiera³ g³os w sprawach pañstwo- wych, udzielaj¹c wywiadów, w których nie przebieraj¹c w s³owach krytykowa³ niewygodnych dla siebie genera³ów i polityków. Anty- endeckie nastawienie marsza³ka rozumiano na lewicy jako dowód poparcia z jego strony. Tymczasem w rozmowach poufnych Pi³- sudski podkreœla³, ¿e nie chce siê wi¹zaæ ani z lewic¹, ani z prawi- c¹, gdy¿ szuka mo¿liwoœci skonsolidowania ca³ego narodu w pra- cy pañstwowej. W tym celu ju¿ wówczas prowadzi³ rozmowy z ko- ³ami ziemiañskimi i bur¿uazj¹ staraj¹c siê rozwiaæ mit cz³owieka lewicy, jaki do niego przylgn¹³. Ataki Pi³sudskiego odpowiada³y te¿ nastrojom du¿ej czêœci opinii publicznej, która chêtnie s³u- cha³a rewelacji o sprawie ¿yrardowskiej czy dojlidzkiej oraz po- twierdzenia swych niepokojów co do fatalnego stanu gospodarki. Akcja propagandowa marsza³ka dotyka³a tak¿e problemu, który podlega³ powszechnej krytyce - niesprawnoœci polskiego par- lamentaryzmu, "sejmokracji" i niesta³oœci rz¹dów. Pi³sudczycy znajdowali tu zrozumienie wœród du¿ej czêœci lewicy i cent- rum, dla których has³a wzmocnienia w³adzy centralnej g³oszone przez endecjê brzmia³y niebezpiecznie. Na decyzjê Pi³sudskie- go mia³a te¿ wp³yw sytuacja miêdzynarodowa Polski, narzu- caj¹ca wrêcz pañstwu koniecznoœæ stabilnej polityki zagranicznej, niezale¿nej od zmiennych konfiguracji parlamentarnych. W wa- runkach potencjalnego zagro¿enia kraju ze wschodu i z zacho- du sprawa ta nabiera³a szczególnego znaczenia. Pi³sudski opiera³ siê tu na za³o¿eniu, ¿e reasekuracja sojuszu z Francj¹ mo¿liwa jest przez zbli¿enie z Angli¹ i poprawê stosunków z s¹siadami. Zwraca³ jednak wiêksz¹ ni¿ dot¹d uwagê na niebezpieczeñstwo radzieckie. Przygotowania do przewrotu wesz³y w fazê decyduj¹c¹ w mo- mencie kruszenia siê koalicji, bêd¹cej podstaw¹ rz¹du Skrzyñs- kiego.18 IV 1926 r. gen. Orlicz-Dreszer wyda³ rozkaz postawienia w stan gotowoœci oddzia³ów przeznaczonych dla marsza³ka w ra- zie zamieszek. Gen. ¯eligowski poleci³ te¿ zgromadziæ na 10 V specjalnie dobrane oddzia³y wojskowe na poligonie w Remberto- wie, w bezpoœrednim s¹siedztwie Sulejówka, pod pozorem prze- prowadzenia æwiczeñ. Pe³ni¹cy obowi¹zki szefa Sztabu General- __ POCZ¥TEK RZ¥DÓW SANACji 215 __ nego gen. Edmund Kessler bezskutecznie protestowa³ przeciw tym posuniêciom.' 11 V 1926 r. po po³udniu rozesz³y siê w Warszawie pog³oski o skonfiskowaniu wywiadu Pi³sudskiego w niektórych pismach. Zwolennicy marsza³ka rozprzestrzeniali te¿ plotkê o ostrzelaniu jego willi oraz o zamiarze rz¹du aresztowania Pi³sudskiego. W sto- licy demonstrowa³y kierowane przez p³k. Boles³awa Wieniawê- -D³ugoszowskiego grupy oficerów i m³odzie¿y. W kawiarniach na- k³aniano do grania legionowego hymnu Pierwsza Brygada. Rzu- cano ulotki i wznoszono okrzyki: "Niech ¿yje Wódz Naczelny Jó- zef Pi³sudski" oraz "Nie damy rozkradaæ Polski". W nocy do Rembertowa przyby³ nagle z Miñska Mazowieckiego 7