Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.
Tytuł ten niełatwy jest do zrozumienia. Może wskazuje on na wieczność Boga, nawiązując do również niejasnego określenia z Księgi Daniela, które Biblia Tysiąclecia tłumaczy przez „Przedwieczny", a gdzie mowa jest także o „dniach" („Stary dniami" lub „Starych dni", Dn 7,9). Inna próba tłumaczenia słów „Głowa Dni", może bardziej przekonywająca, to „Początek Dni". W swojej wieczności Bóg jest początkiem wszystkiego, wyprzedza czas i dni człowieka. Ważniejsze jednak od tych oryginalnych tytułów Bożych jest co innego. W Przypowieściach Henocha pojawia się tajemnicza postać, nazywana czasem „Wybrańcem sprawiedliwości i wierności", raz jeden Mesjaszem, czasem zaś Synem Człowieczym. Niektórzy bibliści sądzą, że mamy tu połączone dwie serie tekstów, z których jedna mówi o Wybrańcu, a druga o Synu Człowieczym. Główny ich temat to, z jednej strony, los świętych, dostępujących szczęścia wiecznego, z drugiej, grzeszników i bezbożnych, do których zaliczeni są ziemscy królowie. Sędzią eschatologicznym jest właśnie czasem ów Wybraniec, czasem Syn Człowieczy. Posłuchajmy jednak samego Henocha: W owych dniach wir wichrowy porwał mnie z powierzchni ziemi i złożył mnie na krańcach niebios. A tam ujrzałem inną wizje: mieszkania świętych i domostwa sprawiedliwych [...]. Oni błagali, wstawiając się i modląc za synów ludzkich, a sprawiedliwość płynęła przed nimi jak woda, miłosierdzie zaś jak rosa spadająca na ziemie: tak jest wśród nich na wieki wieków. I w tym to miejscu moje oczy ujrzały Wybrańca sprawiedliwości i wierności: sprawiedliwość panuje w dniach jego. Niezliczeni są sprawiedliwi i wybrani przed jego obliczem na wieki wieków. Ujrzałem jego mieszkanie pod skrzydłami Pana Duchów: wszyscy sprawiedliwi i wybrani jaśnieją przed Nim jak blask ognia. Ich usta są pełne błogosławieństwa, a ich wargi sławią imię Pana Duchów, I sprawiedliwość nie zniknie nigdy przed Jego obliczem [39,3-7]. W drugiej Przypowieści (rozdz. 45-57) autor wykorzystuje 7 rozdział Księgi Daniela, żeby ukazać Syna Człowieczego jako sędziego bezbożnych i nagrodę sprawiedliwych. Jest to tekst pisany prozą: Tam ujrzałem Kogoś, kto był niby Początek Dni, Jego głowa jakby wełna biała. A z Nim razem ktoś inny, którego postać miała jakby wygląd człowieka. Postać ta była pełna wdzięku niby jednego ze świętych aniołów. Zapytałem anioła, który szedł ze mną i pokazywał mi wszystkie rzeczy ukryte a dotyczące tego Syna Człowieczego: Kim on był, skąd on był i dlaczego szedł z Początkiem Dni? Odpowiedział mi i rzekł: Ten jest Synem Człowieczym, do którego należy sprawiedliwość i z którym sprawiedliwość mieszka. On objawia wszelkie skarby tego, co jest ukryte. Wybrał go bowiem Pan Duchów [...]. W tych dniach zobaczyłem Początek Dni, kiedy siedział na tronie swojej chwały i księgi żyjących zostały przed Nim otworzone. Wszystkie Jego zastępy wysoko w niebie i wszyscy Jego doradcy stali przed Nim. A serce Świętych napełniło się radością, gdyż bliski był sprawiedliwy rozrachunek, modlitwa sprawiedliwych została bowiem wysłuchana i krew sprawiedliwych zbadana przed Panem Duchów. W owym miejscu ujrzałem fontannę sprawiedliwości, a była ona niewyczerpana. Wokół zaś niej wiele fontann mądrości. Wszyscy spragnieni tam pili, a, napełnieni mądrością, mieszkali razem ze sprawiedliwymi, świętymi i wybranymi. W tej godzinie Syn Człowieczy został wezwany do Pana Duchów, a jego imię [wymówione] w obliczu Początku Dni. Zanim zostały stworzone słońce i konstelacje, zanim zostały uczynione gwiazdy na niebie, jego imię było ogłoszone przed Panem Duchów. Będzie on laską dla sprawiedliwych, aby mogli się na nim oprzeć, a nie upadną, będzie światłością narodów [por. Iz 42,6; 49,6] i nadzieją tych, którzy cierpią w swych sercach [por. Iz 61,1; Łk 4,18]. Wszyscy mieszkańcy ziemi suchej oddadzą mu hołd i pokłon. Będą błogosławić, wysławiać i śpiewać chwałę Pana Duchów. To dlatego właśnie został wybrany i był ukryty przed Nim przed stworzeniem świata i na wieki. Mądrość Pana Duchów objawiła go świętym i sprawiedliwym. Zachował bowiem dziedzictwo sprawiedliwych, ponieważ znienawidzili niesprawiedliwość świata, wzgardzili nią, znienawidzili wszystkie jej dzieła i jej drogi w imię Pana Duchów