Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.
Wszystkie te postaci Matki są jedynie różnymi postaciami Marii. Rozdział 2 Jezus, islam i Indie Mamy wiec tu postać Matki Boskiej takiej, jaką przepowiedziała Księga Objawień niemal dwa tysiące lat temu - „Niewiasty odzianej w słońce". A według wizji przekazanej przez mędrca Deganawide, muzułmanie czczą te Boską Białą Kobietę - matkę Jezusa - uznając Jej Niepokalane Poczęcie. Poza tym, jest im szczególnie bliska właśnie ta postać Marii, ponieważ „Fatima" to imię ulubionej córki proroka Mahometa, którą uważał za najważniejszą kobietę w niebie, zaraz po Marii! Rzeczywiście, kiedy posąg Matki Boskiej Fatimskiej został zabrany w podróż po Afryce, wszędzie witano go z entuzjazmem, a tłumy ludzi składały u jego stóp kwiaty. W Mozambiku muzułmański przywódca plemienia Ismaeli w ten sposób podsumował ich uczucia: „Dziękujemy ci, Matko Boska Fatimska, za dzieła miłości, których dokonałaś w Afryce. Oddajemy ci cześć razem z Wszechmocnym Allahem."1 Muzułmanie uznają Jezusa jako jednego z największych posłańców Boga oraz ostatniego wielkiego proroka Izraela i prekursora Mahometa. Mówią też, że zapowiedział nadejście „największego z wszystkich proroków" - czyli El Meh-diego, Wybrańca. Koran nazywa go Synem Marii (nie Józefa) i wielbi go za jego wielkość: „I daliśmy Mojżeszowi Księgę - być może, oni pójdą po drodze prostej! I daliśmy znaki widzialne Jezusowi, synowi Marii, i umocniliśmy Go Duchem Świętym." (Koran II, 81)2 85 86 Kristina Gale-Kumar Koran mówi dalej: „A ponieważ nie wierzyli i rzucali na Marię oszczerstwa; i ponieważ powiedzieli: 'Zabiliśmy Mesjasza, Jezusa, Syna Marii, Posłańca Boga'... dlatego ich przeklinamy... Bóg wywyższył Go (Jezusa) do siebie, i Bóg jest wielki i mądry."3 I dalej: „I uczyniliśmy syna Marii i jego matkę znakiem. Daliśmy im schronienie na wzgórzu spokojnym, i obfitym w źródła." (Koran XXIII, 52)4 Co znaczą te słowa? Cóż, zgodnie z wierzeniami muzułmanów, po fizycznym zmartwychwstaniu, Jezus razem ze swoją Matką, apostołem Tomaszem i Marią Magdaleną opuścił Palestynę i podążając śladami swojej młodości poszedł na Wschód - czyli z powrotem do Indii! Jak powiedział sam Chrystus: „Ja jestem dobry pasterz i znam swoje owce, i moje mnie znają... i życie swoje kładę za owce. Mam i inne owce, które nie są z tej owczarni; również i te muszę przyprowadzić, i głosu mojego słuchać będą, i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz." (Jan 10:14-16). Odniesienia do powrotu Chrystusa na Wschód można znaleźć nie tylko w Koranie i innych tekstach muzułmańskich, ale również w tradycjach i wierzeniach Persów, buddystów, Hindusów, Żydów i chrześcijańskich gnostyków. To, że Jezus posłał św. Tomasza do Indii, aby tam szerzył ewangelie jest faktem sprawdzonym nawet w Encyklopedii Katolickiej. Lecz co z Jezusem i Jego Matką? Według tych legend, Jezus ze swoją Matką, św. Tomaszem i Marią Magdaleną opuścił Palestynę krótko po Zielonych Świątkach i udał się na Środkowy Wschód, do Turcji, Iraku, Jezus, islam i Indie g 7 Persji (Iran), Afganistanu, Tybetu i Indii (które w owych czasach podzielone były miedzy Pakistan, Indie, Bangladesz i Birmę). Kiedy dotarli do północno-zachodnich Indii, jakieś 16 lat po ukrzyżowaniu i zmartwychwstaniu, Maria znacznie się postarzała. Miała opuścić ten ziemski padół na przepięknym górzystym obszarze (dziś jest to granica indyjsko-paki-stańska) Kaszmiru. Nawet dziś istnieje tam niewielkie miasteczko nazwane jej imieniem, „Mari". Zaraz za miastem, na górze Pindi Point, znajduje się „świątynia Matki Marii", która stoi tam od niepamiętnych czasów. Nie tylko muzułmanie, ale i chrześcijanie, Hindusi i buddyści odbywają pielgrzymki do świątyni, która według legendy jest miejscem, gdzie Maria opuściła Ziemie. Sama świątynia ma typowo żydowską orientacje, czyli wschód-zachód, w przeciwieństwie do świątyń muzułmańskich, o orientacji północ-po-łudnie