Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.
Cytowane przez niego s³owa Geniusza z Wilna pochodz¹ z angielskiego przek³adu ksi¹¿ki Abrahama Rabinowitza "The Jewish Mind", Hillel Press, 1978, s. 33 - 34. Wspó³pracownik Ripsa, Witztum, ustali³ dok³adn¹ datê wystrzelenia na Izrael pierwszego scuda, 3 szwat 5751 (18 stycznia 1991). Rips podkreœla, ¿e to Witztum pokaza³ mu tê datê w Biblii oraz ¿e dopiero póŸniej on sam j¹ odnalaz³, trzy tygodnie przed wybuchem wojny w Zatoce. PóŸniej Rips i jego ¿ona opowiadali, jak dziwnie siê czuli w noc ostrza³u rakietowego, wiedz¹c, jak dok³adnie sprawdza siê przepowiednia. Pierwsz¹ osob¹, która trafi³a na zaszyfrowane w Biblii informacje, by³ H.M.D Weissmandel, czeski rabin, choæ sam nigdy nie opublikowa³ ¿adnych materia³ów na ten temat. Jego uczniowie opublikowali natomiast w niewielkim nak³adzie ksi¹¿kê, która zawiera³a miêdzy innymi pobie¿ne omówienie jego pracy na temat kodu, pochodz¹cej jeszcze sprzed II wojny œwiatowej, "Torat Hemed" (Yeshiwa Mt. Kisko, 1958). Jeden z nich, rabin Azriel Tauber, mówi³, ¿e Weissmandel, jeszcze w czasach przed wynalezieniem komputera, przepisa³ ca³¹ Torê na fiszki po 100 liter na ka¿dej, rozmieszczonych po 10 w dziesiêciu kolumnach, a nastêpnie szuka³ na nich uk³adaj¹cych siê z liter s³ów odczytywanych przy przeskakiwaniu o pewn¹ sta³¹ liczbê znaków. Poszukiwania kodu Biblii prowadzone przez Izaaka Newtona zosta³y opisane przez znakomitego ekonomistê Johna Maynarda Keynesa w ksi¹¿ce "Essays and Sketches in Biography" (Meridian Books, 1956, s. 280 - 290, rozdzia³ "Newton - cz³owiek"). Równie¿ Richard S. Westfall, w "The Life of Isaac Newton" (Cambridge University Press, 1993, s. 125) przytacza fragment zapisków teologicznych Newtona i mówi, i¿ uczony "wierzy³, ¿e Biblia przede wszystkim zawiera przepowiedniê dziejów ludzkoœci". Temat ten powraca tak¿e w ksi¹¿ce Westfalla "Never at rest: A Biography of Isaac Newton" (Cambridge University Press, 1980, s. 346 n.). Z wynikami badañ Ripsa i Witztuma zapozna³em siê na podstawie pierwszej, roboczej wersji raportu, który nastêpnie zosta³ przed³o¿ony do oceny specjalistom. Cytowany przeze mnie fragment pochodzi w³aœnie z tej wersji. Praca zosta³a póŸniej opublikowana w amerykañskim czasopiœmie matematycznym "Statistical Science" z sierpnia 1944 r. (vol. 9, nr 3, s. 429 - 438) w artykule pt. "Ci¹gi równoodleg³ych liter w Ksiêdze Genesis" Dorona Witztuma, Elijahu Ripsa i Joawa Rosenberga. Rozmawia³em z wydawc¹ pisma, Robertem Kassem, zanim artyku³ zosta³ opublikowany. Przytaczane przeze mnie fragmenty jego komentarza do pracy cytujê za rêkopisem po pierwszej redakcji, który mi osobiœcie przedstawi³. Komentarz ukaza³ siê póŸniej drukiem w "Statistical Science", s. 306. Zgodnie z wynikami Ripsa i Witztuma og³oszonymi w "Statistical Science", prawdopodobieñstwo przypadkowego wyst¹pienia imion i nazwisk w po³¹czeniu z odpowiednimi datami wynosi³o 1 do 4 000 000, ale póŸniejsze analizy wykaza³y, i¿ jest ono jeszcze ni¿sze i wynosi oko³o 1 do 10 000 000. Przeprowadzone przez uczonych badanie polega³o na zestawieniu 32 nazwisk, ka¿dego z 2 datami zwi¹zanymi z ¿yciem danej osoby. Nastêpnie mieszano wszystkie trójki oprócz jednej, co dawa³o okreœlon¹ kombinacjê informacji. Wszystkie takie kombinacje, których ³¹cznie by³o oko³o miliona, wprowadzano po kolei do komputera, by sprawdziæ, która trójka pojawia siê w Biblii w wyraŸnie odczytywalny sposób. "Przy czterech kombinacjach w Biblii pojawia³a siê trójka nieprawdziwa - wyjaœnia Rips - lecz w 999 995 przypadkach pojawia³a siê tylko trójka prawid³owa". W drugim eksperymencie z kolejnych kombinacji eliminowano prawid³ow¹, zgodn¹ z rzeczywistoœci¹ trójkê, a w³aœciwie dopasowane dane pojawia³y siê tylko w jednej kombinacji, gdzie wszystkie trójki by³y zgodne z rzeczywistoœci¹. Sprawdzono w ten sposób 10 milionów kombinacji, z których tylko jedna pojawi³a siê w Biblii. - ¯adna z losowo zestawionych kombinacji nie pojawi³a siê tak wyraŸnie jak prawid³owa - powiedzia³ Rips